kuāng lì
kuāng sù
kuāng zhí
kuāng zǐ
kuāng dǎo
kuāng zhěng
kuāng jiū
kuāng fǔ
kuāng sú
kuāng zàn
kuāng yán
kuāng jiù
kuāng jù
kuāng kùn
kuāng zàn
kuāng suàn
kuāng shén
kuāng chuáng
kuāng zhèn
kuāng zhèng
kuāng shān
kuāng kuò
kuāng jūn
kuāng chì
kuāng fú
kuāng làng
kuāng bà
kuāng lì
kuāng yáo
kuāng fù
kuāng lì
kuāng jiào
kuāng shì
kuāng wéi
kuāng yòu
kuāng guó
kuāng sòng
kuāng là
kuāng yùn
kuāng jiù
kuāng zhèng
kuāng dāng
kuāng shì
kuāng jì
kuāng zhù
kuāng shí
kuāng gǎi
kuāng zhì
kuāng bì
kuāng jí
kuāng lú
kuāng rǎng
kuāng jiàn
kuāng miù
kuāng xiāng
kuāng jì
kuāng fú
kuāng zuǒ
kuāng guī
kuāng yè
kuāng hé
kuāng wēi
kuāng bì
kuāng jiǎo
kuāng yì
kuāng xié
kuāng shì
kuāng piáo
kuāng chì
kuāng jiàn
kuāng lǐng
kuāng fù
kuāng bǔ
kuāng gǔ
kuāng bì
kuāng nán
kuāng yǒng
kuāng zuò
kuāng jì
kuāng gé
kuāng yuè
kuāng yì
kuāng chí
kuāng níng
kuāng è
kuāng dǐng
kuāng bèi
kuāng guō
kuāng jū
kuāng fèng
kuāng lǜ
kuāng dìng
kuāng yì
kuāng chì
kuāng rén
kuāng zhèng
kuāng xiāng
kuāng guò
kuāng hù
kuāng ráng
kuāng yù
kuāng wéi
kuāng wèi
xuān zhèn
yǐng zhèn
xié zhèn
hóng zhèn
xiǎng zhèn
wēi zhèn
jiá zhèn
lǐn zhèn
lí zhèn
fèn zhèn
zì zhèn
lín zhèn
gòng zhèn
sù zhèn
fèng zhèn
kuāng zhèn
pī zhèn
gǔ zhèn
chàn zhèn
juān zhèn
shàn zhèn
yán zhèn
pēn zhèn
tí zhèn
bù zhèn
xī zhèn
rè zhèn
lóng zhèn
dǒng zhèn
piān zhèn
⒈ 扶助振兴。
引《后汉书·荀彧传》：“曹公本兴义兵，以匡振汉朝，虽勋庸崇著，犹秉忠贞之节。”
《晋书·诸葛恢传》：“以君有莅任之方，是以相屈。四方分崩，当匡振圮运。政之所先，君为言之。”
匡kuāng(1)（动）〈书〉纠正：～正｜～谬。(2)（动）〈书〉帮助；救：～助。(3)（动）〈方〉估计：～计｜～算。(4)（动）料(5)（动）（多见于早期白话）：不～。(6)（动）（Kuānɡ）姓。
振读音：zhèn振zhèn(1)（动）本义：救济。(2)（动）摇动；挥动。(3)（动）奋起：～奋｜～作。