yí fēn
yí píng
yí sì
yí guān
yí yú
yí hào
yí qín
yí jì
yí cháo
yí dàn
yí zhí
yí mán
yí huāng
yí tài
yí zào
yí huǐ
yí guāng
yí bēi
yí lù
yí dí
yí kuàng
yí gòu
yí mǐn
yí gù
yí mù
yí chōu
yí luò
yí xiǎn
yí chàng
yí huì
yí lóng
yí liáo
yí máo
yí qīn
yí jiǎo
yí yóu
yí yǔ
yí yǎ
yí yóu
yí cuì
yí dàn
yí shān
yí mò
yí kǎo
yí yú
yí mù
yí mí
yí dá
yí zǔ
yí gē
yí mèi
yí rán
yí tíng
yí yì
yí shuō
yí yán
yí miè
yí yì
yí tǎn
yí pán
yí lù
yí lè
yí shāng
yí xià
yí cán
yí fú
yí gēng
yí zōu
yí yì
yí zú
yí fú
yí chuáng
yí guǎn
yí lún
yí jī
yí zōng
yí dàng
yí jū
yí líng
yí fù
yí qū
yí tiǎn
yí shì
yí jiǎn
yí jiè
yí guǐ
yí dūn
yí dào
yí děng
yí bái
⒈ 平正和偏颇；平坦和险阻。
引《文选·何晏＜景福殿赋＞》：“瞻贵贱之所在，悟政刑之夷陂。”
李善注：“孔安国《尚书传》曰：‘夷，平也。陂，险也。’”
南朝宋谢庄《为朝臣与袁顗书》：“夫夷陂相因，兴革递数。”
南朝梁江淹《闽中草木颂·杜若》：“同衔夕露，共炯朝日。夷陂无二，沉冥如一。”
1.平坦；平安：化险为～。
2.破坏建筑物（使成为平地）：烧～弹。～为平地。
3.灭掉；杀尽：～灭。～族。
4.我国古代称东方的民族，也泛称周边的民族：淮～。四～。
5.旧时泛指外国或外国人：～情。华～杂处。
6.姓。
陂读音：bēi,pí,pō[ bēi ]1. 池塘：陂塘。陂池。千顷之陂。
2. 水边，水岸：东海之陂。
3. 山坡，斜坡：“陂南陂北鸦阵黑，舍西舍东枫叶赤”。