yí qīn
yí jiè
yí fù
yí hào
yí fú
yí huǐ
yí líng
yí yú
yí dá
yí qín
yí shuō
yí liáo
yí dàn
yí yóu
yí mán
yí shān
yí gēng
yí bái
yí bēi
yí zào
yí píng
yí lóng
yí yì
yí xià
yí luò
yí kuàng
yí huāng
yí chōu
yí lè
yí dūn
yí xiǎn
yí tíng
yí gē
yí zú
yí rán
yí tiǎn
yí zōng
yí guān
yí gù
yí lù
yí yóu
yí jì
yí jū
yí dàn
yí lù
yí sì
yí tǎn
yí jiǎn
yí tài
yí qū
yí jiǎo
yí mò
yí huì
yí guǎn
yí mǐn
yí yán
yí mù
yí yǔ
yí jī
yí chàng
yí děng
yí dào
yí fú
yí mí
yí guāng
yí mù
yí pán
yí yú
yí gòu
yí cán
yí yǎ
yí kǎo
yí dí
yí cháo
yí guǐ
yí miè
yí lún
yí fēn
yí zǔ
yí dàng
yí zōu
yí mèi
yí cuì
yí yì
yí shāng
yí chuáng
yí yì
yí máo
yí shì
yí zhí
luán tíng
chāng tíng
lóu tíng
qióng tíng
nán tíng
àn tíng
huái tíng
běi tíng
yú tíng
mù tíng
yíng tíng
shì tíng
dāng tíng
fú tíng
yì tíng
jī tíng
hè tíng
xī tíng
kè tíng
xī tíng
fēng tíng
huáng tíng
kāi tíng
dào tíng
qǐn tíng
huáng tíng
fēng tíng
hù tíng
xián tíng
zhū tíng
zhōng tíng
xué tíng
fǎ tíng
mù tíng
dì tíng
guò tíng
qín tíng
fǔ tíng
yáo tíng
bù tíng
bān tíng
gōng tíng
dí tíng
hàn tíng
jì tíng
zhān tíng
niǎo tíng
shěng tíng
qián tíng
tiān tíng
jùn tíng
miào tíng
yóu tíng
kūn tíng
pèi tíng
xīn tíng
jìn tíng
fú tíng
qū tíng
lǔ tíng
mò tíng
mán tíng
fēn tíng
chōng tíng
lù tíng
guǐ tíng
gōng tíng
què tíng
lí tíng
lái tíng
yīng tíng
xíng tíng
kōng tíng
wài tíng
jiāo tíng
xiè tíng
xuán tíng
diàn tíng
bái tíng
guì tíng
hòu tíng
jìng tíng
yí tíng
shǎo tíng
guī tíng
lóng tíng
mín tíng
jiā tíng
jì tíng
biān tíng
xùn tíng
hún tíng
huā tíng
tóng tíng
huāng tíng
fèng tíng
mén tíng
lǐ tíng
jìng tíng
yì tíng
chū tíng
kū tíng
yǔ tíng
dà tíng
dòng tíng
chūn tíng
chán tíng
cí tíng
hé tíng
sǎo tíng
jiē tíng
yù tíng
⒈ 平正；平直。
引《文选·张衡＜西京赋＞》：“徒观其城郭之制，则旁开三门，参涂夷庭，方轨十二，街衢相经。”
薛综注：“夷，平也。庭，犹正也。”
明杨慎《滇海曲》之六：“碉房草阁瞰夷庭，侧岛悬崕控絶陘。”
1.平坦；平安：化险为～。
2.破坏建筑物（使成为平地）：烧～弹。～为平地。
3.灭掉；杀尽：～灭。～族。
4.我国古代称东方的民族，也泛称周边的民族：淮～。四～。
5.旧时泛指外国或外国人：～情。华～杂处。
6.姓。
庭读音：tíng庭tíng(1)（名）本义：厅堂：厅堂(2)（名）正房前的院子：前～｜～院。(3)（名）指法庭：～长｜开～。