yí bái
yí luò
yí qín
yí gē
yí bēi
yí máo
yí zōng
yí gēng
yí guǎn
yí zú
yí lè
yí mǐn
yí qīn
yí jiǎn
yí dàn
yí pán
yí kuàng
yí yóu
yí dí
yí guāng
yí sì
yí tǎn
yí tiǎn
yí lún
yí yán
yí jì
yí yú
yí shāng
yí dàng
yí cán
yí lóng
yí xiǎn
yí guǐ
yí xià
yí huì
yí huǐ
yí yú
yí yǔ
yí shì
yí gòu
yí cuì
yí yì
yí huāng
yí qū
yí dūn
yí zhí
yí mò
yí mí
yí jiè
yí jū
yí fēn
yí tíng
yí jiǎo
yí zào
yí cháo
yí píng
yí rán
yí fú
yí chàng
yí chōu
yí jī
yí fú
yí yì
yí dá
yí yì
yí zōu
yí kǎo
yí lù
yí tài
yí děng
yí dàn
yí shuō
yí chuáng
yí miè
yí líng
yí zǔ
yí hào
yí liáo
yí mù
yí mán
yí guān
yí gù
yí shān
yí mù
yí lù
yí yóu
yí dào
yí fù
yí yǎ
yí mèi
⒈ 古兵器。古代车战和守城用的一种长矛。
1.平坦；平安：化险为～。
2.破坏建筑物（使成为平地）：烧～弹。～为平地。
3.灭掉；杀尽：～灭。～族。
4.我国古代称东方的民族，也泛称周边的民族：淮～。四～。
5.旧时泛指外国或外国人：～情。华～杂处。
6.姓。
矛读音：máo1.古代兵器，在长杆的一端装有青铜或铁制成的枪头：长～。～盾。
2.姓。