yí chuáng
yí jì
yí yú
yí yǎ
yí luò
yí qín
yí yì
yí zào
yí tài
yí gù
yí qīn
yí cán
yí dàn
yí yì
yí dūn
yí chōu
yí yì
yí dàng
yí lè
yí shì
yí gē
yí guǎn
yí fú
yí zōu
yí qū
yí lù
yí bái
yí zōng
yí zú
yí yú
yí huāng
yí píng
yí mù
yí jī
yí guǐ
yí kuàng
yí cháo
yí yán
yí jiǎn
yí líng
yí jiè
yí shuō
yí fú
yí huǐ
yí jū
yí xiǎn
yí mù
yí tíng
yí jiǎo
yí zhí
yí huì
yí mèi
yí yóu
yí cuì
yí fēn
yí fù
yí zǔ
yí yóu
yí pán
yí tǎn
yí mò
yí shāng
yí lún
yí xià
yí děng
yí dàn
yí hào
yí lóng
yí miè
yí liáo
yí yǔ
yí dào
yí mán
yí mí
yí rán
yí gēng
yí dí
yí guāng
yí máo
yí lù
yí kǎo
yí gòu
yí dá
yí tiǎn
yí mǐn
yí bēi
yí shān
yí guān
yí chàng
yí sì
⒈ 犹夷踞。
引汉王褒《僮约》：“入市不得夷蹲旁卧，恶言丑詈。”
1.平坦；平安：化险为～。
2.破坏建筑物（使成为平地）：烧～弹。～为平地。
3.灭掉；杀尽：～灭。～族。
4.我国古代称东方的民族，也泛称周边的民族：淮～。四～。
5.旧时泛指外国或外国人：～情。华～杂处。
6.姓。
蹲读音：dūn,cún[ dūn ]1. 两腿尽量弯曲，像坐的样子，但臀部不着地：蹲下。蹲伏。蹲踞。蹲腿。
2. 〔蹲苗〕在一定时期内控制施肥和灌水，进行中耕和镇压，使幼苗根部下扎，生长健壮，防止多余茎叶生长。
3. 喻呆着或闲居：蹲膘。蹲窝。蹲班房（坐牢）。