yí jī
yí chàng
yí huì
yí bái
yí sì
yí děng
yí qīn
yí xiǎn
yí yǎ
yí xià
yí dá
yí yóu
yí jiè
yí dàng
yí guǎn
yí huǐ
yí miè
yí lún
yí dūn
yí tiǎn
yí chōu
yí gòu
yí pán
yí yóu
yí liáo
yí gēng
yí lù
yí píng
yí guǐ
yí yì
yí zǔ
yí yì
yí dàn
yí lè
yí tǎn
yí shān
yí bēi
yí cán
yí kǎo
yí zōu
yí zào
yí yú
yí rán
yí máo
yí líng
yí mí
yí kuàng
yí mǐn
yí qū
yí shì
yí zōng
yí chuáng
yí shuō
yí qín
yí cuì
yí dí
yí lóng
yí yì
yí gē
yí mù
yí dàn
yí dào
yí fú
yí fú
yí huāng
yí jì
yí zú
yí cháo
yí guāng
yí shāng
yí guān
yí tài
yí mù
yí jiǎn
yí jū
yí yán
yí fēn
yí zhí
yí tíng
yí mò
yí lù
yí fù
yí mán
yí yǔ
yí gù
yí yú
yí hào
yí jiǎo
yí mèi
yí luò
yí cuì
huì cuì
hé cuì
nà cuì
huì cuì
chōng cuì
xiù cuì
guó cuì
yù cuì
míng cuì
huì cuì
qīng cuì
wēn cuì
yǎng cuì
chōng cuì
shěn cuì
hún cuì
shén cuì
fēng cuì
guó cuì
bǐng cuì
gāo cuì
chún cuì
wán cuì
quán cuì
zhēn cuì
jǐng cuì
chún cuì
níng cuì
líng cuì
yǎ cuì
hóng cuì
kuān cuì
chún cuì
zhōng cuì
píng cuì
duān cuì
zhēn cuì
xián cuì
tán cuì
jīng cuì
nóng cuì
hóng cuì
shǔ cuì
shēn cuì
yān cuì
nóng cuì
⒈ 平和纯正。
引南朝宋刘义庆《世说新语·尤悔》：“夫以水性沉柔，入隘奔激。方之人情，固知迫隘之地，无得保其夷粹。”
《新唐书·沉传师传》：“传师性夷粹无竞，更二镇十年，无书贿入权家。”
宋陆游《＜持老语录＞序》：“夷粹真率，真山林间人也。”
明李贽《初潭集·师友·论人》：“子敬清立，故多人为； 谢公夷粹，岂皆自然！”
1.平坦；平安：化险为～。
2.破坏建筑物（使成为平地）：烧～弹。～为平地。
3.灭掉；杀尽：～灭。～族。
4.我国古代称东方的民族，也泛称周边的民族：淮～。四～。
5.旧时泛指外国或外国人：～情。华～杂处。
6.姓。
粹读音：cuì粹cuì(1)（形）纯；不杂：～白。(2)（名）精华：精～。