yí yú
yí huāng
yí dūn
yí fú
yí jiǎn
yí fú
yí dàn
yí luò
yí mán
yí jū
yí tài
yí lù
yí gēng
yí guān
yí yǔ
yí mù
yí huǐ
yí dàng
yí dàn
yí pán
yí yǎ
yí lún
yí dá
yí líng
yí rán
yí qīn
yí sì
yí jiǎo
yí mù
yí qū
yí bái
yí mèi
yí miè
yí zōng
yí mí
yí hào
yí jī
yí yóu
yí yì
yí xià
yí kuàng
yí cháo
yí fēn
yí dào
yí gē
yí shuō
yí guǐ
yí shì
yí děng
yí fù
yí jiè
yí zú
yí dí
yí zōu
yí lóng
yí liáo
yí yán
yí jì
yí chōu
yí zhí
yí zǔ
yí xiǎn
yí mǐn
yí máo
yí huì
yí yóu
yí tǎn
yí guāng
yí guǎn
yí yì
yí shān
yí píng
yí shāng
yí cuì
yí tiǎn
yí gòu
yí lù
yí chuáng
yí gù
yí cán
yí qín
yí kǎo
yí yú
yí mò
yí lè
yí zào
yí tíng
yí chàng
yí bēi
yí yì
夷犹yíyóu
(1) 犹豫迟疑不前。也作“夷由”
英hesitate(2) 从容不迫
例双桨小船夷英calm and unhurried⒈ 见“夷由”。
迟疑不决。《楚辞．屈原．九歌．湘君》：「君不行兮夷犹，蹇谁留兮中洲。」《文选．谢朓．新亭渚别范零陵诗》：「停骖我怅望，辍棹子夷犹。」也作「夷由」。
1.平坦；平安：化险为～。
2.破坏建筑物（使成为平地）：烧～弹。～为平地。
3.灭掉；杀尽：～灭。～族。
4.我国古代称东方的民族，也泛称周边的民族：淮～。四～。
5.旧时泛指外国或外国人：～情。华～杂处。
6.姓。
犹读音：yóu犹yóu(1)（副）〈书〉如同：虽死～生｜过～不及。(2)（副）〈书〉还；尚且：记忆～新｜言～在耳。