yí zú
yí xiǎn
yí xià
yí lóng
yí mù
yí lù
yí shāng
yí píng
yí huì
yí jī
yí dàn
yí cuì
yí chuáng
yí bái
yí mán
yí zhí
yí mù
yí fù
yí yán
yí yóu
yí huǐ
yí qīn
yí jiè
yí fēn
yí lè
yí cán
yí dá
yí gē
yí mí
yí dí
yí shān
yí yǔ
yí yú
yí tiǎn
yí shuō
yí mò
yí luò
yí hào
yí guǐ
yí máo
yí jì
yí yì
yí tǎn
yí tài
yí sì
yí guāng
yí jiǎn
yí liáo
yí tíng
yí zǔ
yí zào
yí jū
yí yì
yí guān
yí gù
yí chàng
yí chōu
yí líng
yí zōng
yí qín
yí dūn
yí cháo
yí fú
yí rán
yí bēi
yí yóu
yí kǎo
yí mèi
yí guǎn
yí huāng
yí dào
yí miè
yí lún
yí mǐn
yí jiǎo
yí dàng
yí kuàng
yí yú
yí shì
yí dàn
yí děng
yí fú
yí lù
yí yì
yí gòu
yí gēng
yí yǎ
yí zōu
yí qū
yí pán
fāng jī
jìn jī
nán jī
xiá jī
liǎng jī
chì jī
wài jī
yí jī
hòu jī
guó jī
fān jī
sì jī
dì jī
wáng jī
sì jī
huáng jī
jiāo jī
mán jī
bāng jī
jiāng jī
diàn jī
dū jī
nán jī
fēng jī
wèi jī
zhōng jī
guān jī
jīng jī
mén jī
jiǔ jī
rì jī
cǎi jī
mài jī
⒈ 古九畿之一。国畿之外，每五百里为一区划，共有九，第七为夷畿。参见“九畿”。
引《周礼·夏官·大司马》：“方千里曰国畿，其外方五百里曰侯畿……又其外方五百里曰蛮畿，又其外方五百里曰夷畿。”
1.平坦；平安：化险为～。
2.破坏建筑物（使成为平地）：烧～弹。～为平地。
3.灭掉；杀尽：～灭。～族。
4.我国古代称东方的民族，也泛称周边的民族：淮～。四～。
5.旧时泛指外国或外国人：～情。华～杂处。
6.姓。
畿读音：jī畿jī（名）我国古代称靠近国都的地方：京～。