chán lǜ
chán gōng
chán cǎo
chán dé
chán nà
chán jū
chán shū
chán gé
chán guān
chán kè
chán dài
chán shì
chán ān
chán zǔ
shàn biàn
chán jū
chán páo
chán sēng
chán zuò
chán niàn
shàn dài
chán bǎn
chán guǒ
chán guó
chán xué
chán zhàng
chán shì
chán yuán
chán yuàn
chán yīn
chán bìng
chán zuò
chán tiān
chán rén
chán chuáng
chán guān
chán fēi
shàn huà
chán shòu
chán shī
chán lǚ
chán jù
chán shā
chán yuè
chán zhòng
chán hé
chán yuè
chán sì
chán huà
chán yǔ
chán tà
chán liáo
chán zōng
chán tíng
chán yǒu
chán hé
chán kū
chán fáng
chán jiǎng
shàn wén
chán zhī
chán jīng
chán kǎi
chán nà
chán xīn
shàn gào
chán tán
chán gēng
chán jì
chán fēng
chán táng
chán jiōng
shàn wèi
chán yī
chán jì
chán hào
chán jiā
chán guī
chán shòu
chán mó
chán bǎn
chán lǐ
chán zhōng
chán zuàn
chán huì
chán chéng
chán bó
chán mén
chán xiào
chán yǐ
chán fǎ
chán qī
chán dēng
chán hù
chán liú
chán jī
chán chú
chán yì
chán dào
shí guān
jiàn guān
jù guān
kāi guān
nán guān
hǎi guān
yǒu guān
yáng guān
nán guān
wú guān
qián guān
xióng guān
shé guān
xiǎn guān
chā guān
bā guān
chuǎng guān
shōu guān
bào guān
yì guān
qiào guān
qióng guān
bào guān
bù guān
nèi guān
cháng guān
liù guān
fēng guān
zhā guān
lán guān
jǐn guān
gù guān
sōng guān
jiàn guān
xiāng guān
tiě guān
chāo guān
mǐn guān
bǎi guān
hán guān
gōng guān
wài guān
wǔ guān
kòu guān
zhǎn guān
qǐng guān
gōng guān
chéng guān
chǔ guān
fēi guān
yōu guān
shān guān
fǎn guān
jué guān
jiāo guān
běi guān
fēng guān
guò guān
pò guān
shuì guān
xíng guān
guǐ guān
tóng guān
hàn guān
jīng guān
dāng guān
yí guān
qǐ guān
bào guān
jué guān
xiǔ guān
zhǐ guān
sāi guān
jiōng guān
dì guān
yú guān
jiāo guān
jī guān
chū guān
zhòng guān
guāng guān
tóng guān
jīng guān
shān guān
nián guān
wú guān
yuǎn guān
mí guān
chán guān
xīng guān
jìn guān
zuò guān
yí guān
kuǎn guān
yù guān
jiāo guān
tōng guān
shuāng guān
qīng guān
tiān guān
xiāo guān
qú guān
yún guān
chái guān
xián guān
jī guān
shī guān
jiān guān
hán guān
tǎo guān
hán guān
méi guān
què guān
bó guān
dōng guān
jiāng guān
xīn guān
jiǔ guān
yǎn guān
sòng guān
qīng guān
sàn guān
sān guān
lán guān
zhá guān
liǎng guān
fēn guān
kòu guān
jié guān
hè guān
zhēn guān
dà guān
dōu guān
shuǐ guān
yá guān
fù guān
mén guān
yǎn guān
bān guān
dì guān
yàn guān
xī guān
jīn guān
chuān guān
sì guān
kòu guān
èr guān
qín guān
yín guān
gōng guān
líng guān
xuán guān
hé guān
biān guān
hé guān
lóng guān
chūn guān
bǎ guān
zhuǎn guān
xīn guān
xià guān
chú guān
yáng guān
lǒng guān
zhú guān
bì guān
⒈ 禅门。
引唐李白《化城寺大钟铭》：“方入於禪关，覩天宫峥嶸，闻鐘声琐屑。”
宋梅尧臣《会善寺》诗：“琉璃开浄界，薜荔啟禪关。”
《红楼梦》第八七回：“﹝寳玉﹞説着，一面与妙玉施礼，一面又笑问道：‘ 妙公轻易不出禪关，今日何缘下凡一走？’”
⒉ 比喻悟彻佛教教义必须越过的关口。
引清龚自珍《夜坐》诗：“万一禪关砉然破，美人如玉剑如虹。”
⒊ 指入佛门修道者。
引清唐孙华《晚秋狮子林小集》诗之二：“禪关萧洒松枝麈，处士风流垫角巾。”
佛教用语：(1）禅师启发弟子开悟所提的问题，弟子通过这项考验就是开悟，所以修禅者将之视为迷悟的门关。《西游记．第八回》：「试问：禅关参求无数，往往到头虚老？」(2）禅宗道场。唐．李白〈化城寺大钟铭〉：「方入于禅关，睹天宫峥嵘，闻钟声琐屑。」《红楼梦．第八七回》：「妙公轻易不出禅关，今日何缘下凡一走？」
1. 佛教指静思：坐禅。参（cān）禅。禅心。禅机（佛教禅宗启发门徒悟道时使用的隐语、比喻以及带有暗示性的动作等）。禅宗。禅定。
2. 特指佛教的：禅师。禅杖。禅林。禅堂。
关读音：guān关guān(1)（动）使开着的物体合拢：～窗户｜把抽屉～上。(2)（动）放在里面不放出来：鸟儿～在笼子里。(3)（动）（企业等）倒闭；歇业：解放前有一年；镇上～了好几家店铺。(4)（名）古代在交通险要或边境出入的地方设置的守卫处所：～口｜～东｜山海～｜嘉峪～｜我的责任就是不让废品混过～去。(5)“关上”的简称。参看〖关口〗。(6)（名）货物出口和入口收税的地方：海～｜～税。(7)（名）比喻重要的转折点或不容易度过的一段时间：难～｜只要突破这一～；就好办了。(8)（名）起转折关联作用的部分：机～｜～节｜～键。(9)（名）牵连；关系：这些见解至～重要｜人民来信交给有～部门去处理。(10)（动）发放或领取（工资）：～饷。(11)（Guān）姓。