sù dùn
tuí dùn
shuì dùn
gé dùn
jiā dùn
jiāng dùn
háng dùn
cù dùn
qián dùn
diān dùn
tà dùn
mián dùn
péi dùn
bù dùn
fèi dùn
zhǔn dùn
dǎ dùn
wán dùn
zhěng dùn
yú dùn
yī dùn
chuí dùn
cuò dùn
zhōng dùn
chéng dùn
tuī dùn
gé dùn
gòng dùn
fá dùn
wú dùn
jì dùn
pū dùn
wěi dùn
dēng dùn
tà dùn
cuò dùn
mí dùn
diē dùn
tí dùn
huǐ dùn
nú dùn
pí dùn
jìn dùn
yān dùn
chuò dùn
jí dùn
táo dùn
dǒu dùn
duàn dùn
zhì dùn
huī dùn
bà dùn
dǎo dùn
cuān dùn
shāng dùn
chí dùn
yī dùn
tà dùn
láo dùn
lǔ dùn
bó dùn
guī dùn
yáo dùn
zhèn dùn
hào dùn
mò dú
zhì dùn
dòu dùn
yì dùn
shěn dùn
qīng dùn
yíng dùn
wāng dùn
niú dùn
bìng dùn
jǐ dùn
pái dùn
kùn dùn
què dùn
ān dùn
jìn dùn
xuàn dùn
āi dùn
qiān dùn
jiāo dùn
fàng dùn
méng dùn
guǎn dùn
zhū dùn
kūn dùn
léi dùn
bù dùn
guān dùn
nán dùn
chén dùn
jú dùn
diāo dùn
hào dùn
jǐn dùn
hàn dùn
zhǐ dùn
huāng dùn
jú dùn
qǐn dùn
wō dùn
chè dùn
dì dùn
bò dùn
撺cuān(1)（动）〈方〉抛掷。(2)（动）〈方〉匆忙地做：临时现～。(3)（动）〈方〉发怒：他～儿了。
顿读音：dùn,dú[ dùn ]1.稍停：他～了一下，又接着往下说。
2.书法上指用力使笔着纸而暂不移动：一横的两头都要～一～。
3.（头）叩地；（脚）跺地：～首。～足。
4.处理；安置：整～。安～。
5.立刻；忽然：～然。～悟。～生邪念。
6.用于吃饭、斥责、劝说、打骂等行为的次数：一天三～饭。被他说了一～。
7.姓。
8.疲乏：困～。劳～。