kūn luǒ
kūn dùn
kūn tóu
kūn luǒ
kūn fàng
kūn lú
kūn qiú
kūn jiē
kūn zī
kūn tī
kūn xiǎn
kūn tún
kūn nú
kūn fū
kūn pìn
kūn xíng
kūn jié
kūn rén
kūn chī
kūn liú
kūn qiān
kūn tì
kūn zān
kūn fā
kūn shù
kūn hè
kūn tú
kūn ér
kūn dì
kūn wēng
kūn shǒu
kūn xuē
kūn máo
kūn yuè
kūn qián
kūn sēng
kūn máo
kūn zhù
cuò dùn
háng dùn
diān dùn
mí dùn
zhōng dùn
kūn dùn
fàng dùn
hào dùn
zhū dùn
zhèn dùn
fèi dùn
sù dùn
táo dùn
yī dùn
āi dùn
qīng dùn
wāng dùn
jiā dùn
gé dùn
jǐn dùn
tuí dùn
jìn dùn
dǒu dùn
wú dùn
yáo dùn
shāng dùn
shuì dùn
jú dùn
wěi dùn
pí dùn
jiāng dùn
chéng dùn
mò dú
huī dùn
jí dùn
qǐn dùn
què dùn
pū dùn
chén dùn
méng dùn
jiāo dùn
tà dùn
yì dùn
zhì dùn
dì dùn
guān dùn
péi dùn
dǎo dùn
dǎ dùn
bù dùn
duàn dùn
yú dùn
láo dùn
diē dùn
zhěng dùn
niú dùn
guī dùn
cù dùn
wán dùn
léi dùn
cuò dùn
huǐ dùn
fá dùn
tí dùn
zhǔn dùn
chuí dùn
lǔ dùn
yān dùn
yíng dùn
zhǐ dùn
wō dùn
bà dùn
diāo dùn
tà dùn
shěn dùn
hàn dùn
dēng dùn
bó dùn
jǐ dùn
chí dùn
qián dùn
chè dùn
gé dùn
hào dùn
tuī dùn
gòng dùn
bù dùn
nán dùn
dòu dùn
nú dùn
cuān dùn
bìng dùn
bò dùn
xuàn dùn
jú dùn
yī dùn
tà dùn
qiān dùn
huāng dùn
jìn dùn
zhì dùn
jì dùn
pái dùn
kùn dùn
chuò dùn
mián dùn
ān dùn
guǎn dùn
⒈ 传说中的牛妖名。参见“髡屯”。
引《太平御览》卷八八六引《白泽图》：“故牧弊池之精名曰髡顿，状如牛，无头，见人则逐，人以其名呼之，则去。”
古代一种把头发剃光的刑罚。
顿读音：dùn,dú[ dùn ]1.稍停：他～了一下，又接着往下说。
2.书法上指用力使笔着纸而暂不移动：一横的两头都要～一～。
3.（头）叩地；（脚）跺地：～首。～足。
4.处理；安置：整～。安～。
5.立刻；忽然：～然。～悟。～生邪念。
6.用于吃饭、斥责、劝说、打骂等行为的次数：一天三～饭。被他说了一～。
7.姓。
8.疲乏：困～。劳～。