tí lǐng
tí qǔ
tí bǐ
tí chéng
tí zhì
tí yì
tí gāo
tí jī
tí chún
tí liú
tí wèn
tí wò
tí fēng
tí xié
tí jiǎng
tí chàng
tí cí
tí sù
tí jià
tí bāo
tí tóu
tí xiū
tí bīng
dī fang
dī liu
tí kōng
tí háng
tí jiāo
tí shěng
tí chū
tí shěn
tí jiàn
tí jí
tí ěr
tí jiě
tí bāng
tí qǐng
tí jiào
tí zǎo
tí shén
tí liàn
tí sī
tí xiāng
tí fú
tí mìng
tí lǐ
tí hūn
tí héng
tí jí
tí dì
tí dēng
tí qí
tí dān
tí qián
tí àn
tí wèn
tí jiū
tí dào
tí gōng
tí yè
tí dāo
tí lú
tí tái
tí yù
tí hái
tí hú
tí wèi
tí xiàng
tí lán
tí fǎ
tí duō
tí niàn
tí xiá
tí dàng
tí xùn
tí è
tí dùn
tí àn
tí kuǎn
tí dū
tí jiǎng
tí míng
tí líng
tí yào
tí yù
tí liáng
tí xǐng
tí bǐ
tí bèi
tí bá
tí guàn
tí ǒu
tí huā
tí xué
tí cún
tí zhì
tí qín
tí jǔ
tí qǐ
tí shì
tí héng
tí qiè
tí hōu
tí màn
tí fēng
tí gāng
tí bō
tí zi
tí shēng
tí shǒu
tí lǔ
tí kòng
tí shè
tí tí
tí diào
tí chàng
tí diǎn
tí hé
tí wèng
tí gǔ
tí lāo
tí pò
tí fú
tí xiàn
tí gāng
tí xīn
tí bǔ
tí yǐn
tí bào
tí dōu
tí jiē
tí zhèn
dǎ dùn
gòng dùn
lǔ dùn
kùn dùn
chè dùn
qián dùn
niú dùn
cuān dùn
yī dùn
zhì dùn
fá dùn
dǎo dùn
bù dùn
cù dùn
tuī dùn
gé dùn
nú dùn
léi dùn
fèi dùn
chuí dùn
dǒu dùn
tí dùn
zhū dùn
zhǔn dùn
qiān dùn
wō dùn
láo dùn
guī dùn
tà dùn
chéng dùn
jú dùn
jì dùn
mò dú
cuò dùn
bà dùn
fàng dùn
āi dùn
diān dùn
què dùn
nán dùn
jìn dùn
tà dùn
diāo dùn
yáo dùn
méng dùn
pái dùn
jí dùn
huāng dùn
pí dùn
cuò dùn
jǐn dùn
bó dùn
jiāo dùn
yíng dùn
shěn dùn
yī dùn
wěi dùn
wú dùn
mí dùn
pū dùn
táo dùn
tuí dùn
háng dùn
xuàn dùn
sù dùn
gé dùn
diē dùn
péi dùn
zhì dùn
jiā dùn
hào dùn
chén dùn
bù dùn
guān dùn
mián dùn
tà dùn
jǐ dùn
zhǐ dùn
bò dùn
hàn dùn
yú dùn
huī dùn
jiāng dùn
yān dùn
zhèn dùn
duàn dùn
ān dùn
shuì dùn
guǎn dùn
zhōng dùn
dòu dùn
dēng dùn
qīng dùn
shāng dùn
chí dùn
chuò dùn
bìng dùn
wán dùn
yì dùn
dì dùn
jú dùn
huǐ dùn
hào dùn
kūn dùn
zhěng dùn
wāng dùn
jìn dùn
qǐn dùn
⒈ 书法术语。指运笔的提起按下。亦喻文章的自然起伏。
引清陈其元《庸闲斋笔记·蒋振生书法论》：“然提顿二字相连，捷於影响。”
清徐作肃《侯方域＜蹇千里传＞评》：“可见文不在妆点，一涉妆点便拙，拙便死。提顿分明，则神姿四映。”
1. 垂手拿着有环、柄或绳套的东西：提壶。提灯。提篮。提包。提盒。提纲挈领。
2. 引领（向上或向前等）：提心吊胆。提升。提挈。提携。
3. 说起，举出：提起。提出。提醒。提倡。提议。提名。提案。提要。
4. 将犯人从关押之处带出来：提审。提犯人。
5. 率领，调遣：提兵。
6. 取出：提取。提货。
7. 汉字笔形之一，即挑。
8. 舀取油、酒等液体的一种用具：油提。酒提。
9. 古代鼓名：“师帅执提”。
10. 姓。
顿读音：dùn,dú[ dùn ]1.稍停：他～了一下，又接着往下说。
2.书法上指用力使笔着纸而暂不移动：一横的两头都要～一～。
3.（头）叩地；（脚）跺地：～首。～足。
4.处理；安置：整～。安～。
5.立刻；忽然：～然。～悟。～生邪念。
6.用于吃饭、斥责、劝说、打骂等行为的次数：一天三～饭。被他说了一～。
7.姓。
8.疲乏：困～。劳～。