guī biǎo
guī yú
guī tóu
guī lǜ
guī zàn
guī gǔn
guī bì
guī diàn
guī zǔ
guī tián
guī mén
guī jiǎo
guī zhāng
guī shǒu
guī gāo
guī jǐng
guī ruì
guī chǐ
guī niè
guī cuō
guī bì
guī bì
guī cháng
guī shí
guī bēi
guī sháo
guī dòu
guī yǐng
guī dùn
guī bì
tí dùn
chí dùn
yì dùn
jì dùn
hào dùn
táo dùn
yān dùn
qián dùn
āi dùn
diān dùn
mián dùn
shāng dùn
niú dùn
yī dùn
tuī dùn
jú dùn
diē dùn
guān dùn
jǐn dùn
dì dùn
chuí dùn
pái dùn
wāng dùn
chuò dùn
guǎn dùn
bìng dùn
bù dùn
dǎo dùn
chè dùn
diāo dùn
chéng dùn
jiāng dùn
hào dùn
háng dùn
yī dùn
fàng dùn
cuò dùn
zhěng dùn
gòng dùn
léi dùn
shěn dùn
tà dùn
fèi dùn
mí dùn
jú dùn
pí dùn
ān dùn
jiā dùn
cù dùn
tà dùn
xuàn dùn
bò dùn
zhū dùn
mò dú
dòu dùn
qǐn dùn
wō dùn
nán dùn
qīng dùn
méng dùn
kùn dùn
yú dùn
huāng dùn
fá dùn
bó dùn
yíng dùn
lǔ dùn
zhōng dùn
jí dùn
sù dùn
tà dùn
què dùn
hàn dùn
tuí dùn
bà dùn
wán dùn
jìn dùn
guī dùn
duàn dùn
zhì dùn
láo dùn
chén dùn
zhèn dùn
wú dùn
zhǔn dùn
gé dùn
zhǐ dùn
qiān dùn
shuì dùn
jìn dùn
dǒu dùn
zhì dùn
wěi dùn
jǐ dùn
dǎ dùn
cuò dùn
pū dùn
péi dùn
huǐ dùn
yáo dùn
jiāo dùn
cuān dùn
dēng dùn
nú dùn
bù dùn
gé dùn
kūn dùn
huī dùn
⒈ 白圭和猗顿的并称。 白圭是战国魏人，善经商； 猗顿是春秋鲁人，经营畜牧业及盐业。两人皆为豪富。
引清陈祖范《书谭半城事》：“而晓（谭晓 ）用圭顿之术，治生殖产，财至不訾。”
圭guī(1)（名）古代帝王诸侯举行礼仪时所用的玉器；上尖下方。(2)（名）指圭表。(3)（量）古代容量单位；一升的十万分之一。
顿读音：dùn,dú[ dùn ]1.稍停：他～了一下，又接着往下说。
2.书法上指用力使笔着纸而暂不移动：一横的两头都要～一～。
3.（头）叩地；（脚）跺地：～首。～足。
4.处理；安置：整～。安～。
5.立刻；忽然：～然。～悟。～生邪念。
6.用于吃饭、斥责、劝说、打骂等行为的次数：一天三～饭。被他说了一～。
7.姓。
8.疲乏：困～。劳～。