āi mí
āi jù
āi hào
āi tōng
āi juàn
āi nòng
āi tòng
āi wǎn
āi zhào
āi cuì
āi jiē
āi dài
āi xīn
āi lí
āi qǐng
āi qī
āi cè
āi bīng
āi tòng
āi cí
āi xū
āi páo
āi āi
āi liàn
āi xiē
āi wén
āi yōu
āi cè
āi qiū
āi zǐ
āi hè
āi mò
āi jiù
āi jīn
āi jìng
āi qì
āi jiā
āi qióng
āi qióng
āi háo
āi fèn
āi shí
āi róng
āi shù
āi chóu
āi shāng
āi kěn
āi sūn
āi píng
āi jiǎo
āi qiè
āi lián
āi dá
āi lín
āi rén
āi mǐn
āi yīn
āi qī
āi qǐ
āi qí
āi gǎn
āi jiào
āi kǔn
āi yǎ
āi quàn
āi mù
āi hòu
āi cè
āi qú
āi chǔ
āi màn
āi zhàng
āi zhuǎn
āi jiā
āi wǎn
āi zhuàn
āi wū
āi sī
āi shū
āi tīng
āi cǎn
āi zāi
āi wǎn
āi qī
āi míng
āi gěng
āi yù
āi lì
āi pò
āi hèn
āi qiú
āi jì
āi xiǎng
āi dùn
āi kòu
āi què
āi háo
āi mǐn
āi lěi
āi suān
āi lè
āi tàn
āi jiū
āi cuī
āi yòu
āi gài
āi bēi
āi cí
āi jí
āi yuè
āi sù
āi yuè
āi qú
āi yǐng
āi yān
āi jié
āi yù
āi qǐ
āi yǐn
āi láo
āi kū
āi fēng
āi huāng
āi què
āi zhēng
āi róng
āi gē
āi yòu
āi xī
āi mǐn
āi huǐ
āi sà
āi yín
āi zàn
āi diào
āi qíng
āi zhuàng
āi yú
āi zhěng
āi yàn
āi shí
āi niàn
āi chuàng
āi hóng
āi shí
āi kǔ
āi dào
āi sī
āi gào
āi xián
āi jī
āi sù
āi shēng
āi qióng
āi xù
āi wā
āi dàn
āi lì
āi chá
āi qì
āi xián
āi yuàn
āi xiōng
āi huáng
bù dùn
diē dùn
lǔ dùn
chéng dùn
zhěng dùn
cù dùn
fèi dùn
bù dùn
niú dùn
dēng dùn
tuī dùn
xuàn dùn
yī dùn
diān dùn
dǎo dùn
chén dùn
mí dùn
jiā dùn
tà dùn
zhì dùn
wán dùn
cuān dùn
bà dùn
bó dùn
zhū dùn
bìng dùn
sù dùn
mián dùn
shuì dùn
jǐn dùn
zhǔn dùn
chuò dùn
chuí dùn
hàn dùn
kùn dùn
hào dùn
dǒu dùn
léi dùn
dòu dùn
gé dùn
pái dùn
pū dùn
háng dùn
shāng dùn
wāng dùn
diāo dùn
qīng dùn
bò dùn
guān dùn
kūn dùn
fàng dùn
zhì dùn
jú dùn
jìn dùn
gé dùn
méng dùn
yíng dùn
jǐ dùn
jiāng dùn
jú dùn
táo dùn
jìn dùn
tí dùn
chè dùn
nán dùn
tuí dùn
dǎ dùn
ān dùn
guī dùn
duàn dùn
zhèn dùn
wú dùn
gòng dùn
tà dùn
huāng dùn
tà dùn
láo dùn
yáo dùn
jiāo dùn
jí dùn
pí dùn
zhōng dùn
yì dùn
huī dùn
zhǐ dùn
qǐn dùn
péi dùn
wō dùn
què dùn
hào dùn
qián dùn
fá dùn
dì dùn
cuò dùn
yān dùn
guǎn dùn
āi dùn
wěi dùn
shěn dùn
chí dùn
qiān dùn
cuò dùn
jì dùn
yī dùn
huǐ dùn
yú dùn
nú dùn
mò dú
⒈ 犹困苦。
引《晋书·解系传》：“公若与先君厚，往日哀顿，当垂书问。”
⒉ 悲伤。
引宋无名氏《异闻总录》卷二：“﹝犬﹞逕还南康县旧邸，以爪掊地，哀顿不已。”
辽懿德皇后《绝命词》：“顾子女兮哀顿，对左右兮摧伤。”
⒊ 谓风格沉郁顿挫。
引宋苏舜钦《题＜杜子美别集＞后》：“三本相从，復择得八十餘首，皆豪迈哀顿。”
哀āi(1)（形）本义：悲伤；悲痛：悲伤；悲痛(2)（动）悼念：～悼｜默～。(3)（动）怜悯：～怜。
顿读音：dùn,dú[ dùn ]1.稍停：他～了一下，又接着往下说。
2.书法上指用力使笔着纸而暂不移动：一横的两头都要～一～。
3.（头）叩地；（脚）跺地：～首。～足。
4.处理；安置：整～。安～。
5.立刻；忽然：～然。～悟。～生邪念。
6.用于吃饭、斥责、劝说、打骂等行为的次数：一天三～饭。被他说了一～。
7.姓。
8.疲乏：困～。劳～。