shuì tài
shuì fú
shuì shī
shuì mó
shuì kù
shuì wù
shuì dùn
shuì yú
shuì qīng
shuì jiào
shuì lián
shuì cài
shuì méi
shuì yǎn
shuì cǎo
shuì yǐ
shuì gōng
shuì dài
shuì shēng
shuì mào
shuì pǐ
shuì tà
shuì yī
shuì lián
shuì pù
shuì páo
shuì xié
shuì mián
shuì lóng
shuì yǔ
shuì xiāng
shuì guó
shuì liǎn
shuì yì
shuì mèng
shuì xiān
shuì fó
shuì mèi
shuì sī
shuì wò
shuì yā
hào dùn
fèi dùn
jì dùn
guān dùn
yáo dùn
wō dùn
mí dùn
zhèn dùn
qǐn dùn
qián dùn
tà dùn
tà dùn
léi dùn
huī dùn
dēng dùn
diāo dùn
tí dùn
bù dùn
ān dùn
mò dú
bà dùn
sù dùn
jiāo dùn
táo dùn
fàng dùn
tuí dùn
zhì dùn
cuān dùn
chuò dùn
chè dùn
niú dùn
yī dùn
diān dùn
guī dùn
shuì dùn
bó dùn
tà dùn
zhū dùn
xuàn dùn
dòu dùn
dì dùn
duàn dùn
huāng dùn
jiā dùn
jiāng dùn
kūn dùn
jí dùn
āi dùn
kùn dùn
jìn dùn
nán dùn
jǐ dùn
chuí dùn
pí dùn
fá dùn
chéng dùn
lǔ dùn
bìng dùn
nú dùn
péi dùn
háng dùn
zhěng dùn
yú dùn
pū dùn
yì dùn
pái dùn
láo dùn
zhì dùn
gòng dùn
jǐn dùn
jìn dùn
zhōng dùn
tuī dùn
cuò dùn
shěn dùn
dǎo dùn
méng dùn
wán dùn
cuò dùn
dǎ dùn
mián dùn
wāng dùn
cù dùn
qiān dùn
jú dùn
chí dùn
zhǔn dùn
huǐ dùn
yī dùn
gé dùn
què dùn
bù dùn
hàn dùn
yíng dùn
gé dùn
yān dùn
hào dùn
dǒu dùn
qīng dùn
bò dùn
diē dùn
guǎn dùn
chén dùn
wěi dùn
zhǐ dùn
wú dùn
jú dùn
shāng dùn
⒈ 倦极假寐。
引《魏书·甄琛传》：“举秀才，入都积岁，颇以奕棋弃日，至乃通夜不止。手下苍头常令秉烛，或时睡顿，大加其杖，如此非一。”
睡shuì(1)（动）本义：打瞌睡。(2)（动）睡觉：早～早起。
顿读音：dùn,dú[ dùn ]1.稍停：他～了一下，又接着往下说。
2.书法上指用力使笔着纸而暂不移动：一横的两头都要～一～。
3.（头）叩地；（脚）跺地：～首。～足。
4.处理；安置：整～。安～。
5.立刻；忽然：～然。～悟。～生邪念。
6.用于吃饭、斥责、劝说、打骂等行为的次数：一天三～饭。被他说了一～。
7.姓。
8.疲乏：困～。劳～。