diān dùn
gòng dùn
jú dùn
qián dùn
dǎo dùn
chí dùn
jiā dùn
tà dùn
zhū dùn
gé dùn
jǐ dùn
háng dùn
bìng dùn
yān dùn
fàng dùn
tuí dùn
chuí dùn
cù dùn
pū dùn
huāng dùn
nán dùn
chuò dùn
mò dú
wú dùn
lǔ dùn
zhì dùn
gé dùn
duàn dùn
bó dùn
hàn dùn
cuò dùn
sù dùn
shěn dùn
xuàn dùn
cuò dùn
zhǔn dùn
fèi dùn
bù dùn
jí dùn
bò dùn
wāng dùn
zhěng dùn
jìn dùn
wán dùn
jiāo dùn
shuì dùn
dòu dùn
jì dùn
diē dùn
chén dùn
léi dùn
jìn dùn
mián dùn
yī dùn
yáo dùn
bù dùn
dēng dùn
yì dùn
guān dùn
niú dùn
kūn dùn
guǎn dùn
qiān dùn
yú dùn
jǐn dùn
shāng dùn
jú dùn
tà dùn
bà dùn
zhōng dùn
zhèn dùn
wō dùn
zhì dùn
pí dùn
zhǐ dùn
méng dùn
péi dùn
huǐ dùn
āi dùn
tà dùn
láo dùn
tuī dùn
dì dùn
fá dùn
qīng dùn
huī dùn
pái dùn
hào dùn
chéng dùn
yíng dùn
nú dùn
dǎ dùn
dǒu dùn
què dùn
táo dùn
tí dùn
qǐn dùn
ān dùn
jiāng dùn
guī dùn
chè dùn
diāo dùn
wěi dùn
mí dùn
cuān dùn
yī dùn
hào dùn
kùn dùn
⒈ 安置，安放。
引《二刻拍案惊奇》卷七：“一面将棺柩厝顿停当，事体已完。”
厝cuò(1)（动）〈书〉放置。(2)（动）〈书〉把棺材停放待葬；或浅埋以待改葬。
顿读音：dùn,dú[ dùn ]1.稍停：他～了一下，又接着往下说。
2.书法上指用力使笔着纸而暂不移动：一横的两头都要～一～。
3.（头）叩地；（脚）跺地：～首。～足。
4.处理；安置：整～。安～。
5.立刻；忽然：～然。～悟。～生邪念。
6.用于吃饭、斥责、劝说、打骂等行为的次数：一天三～饭。被他说了一～。
7.姓。
8.疲乏：困～。劳～。