jú dùn
jiāo dùn
qǐn dùn
fèi dùn
gòng dùn
zhì dùn
gé dùn
zhōng dùn
bìng dùn
yíng dùn
wú dùn
hàn dùn
huǐ dùn
léi dùn
qián dùn
nán dùn
zhěng dùn
jiāng dùn
fá dùn
tuī dùn
chuò dùn
tà dùn
qiān dùn
wāng dùn
pái dùn
kūn dùn
chè dùn
bó dùn
gé dùn
nú dùn
jì dùn
jìn dùn
xuàn dùn
jǐ dùn
jiā dùn
jìn dùn
guān dùn
hào dùn
dì dùn
tà dùn
chén dùn
kùn dùn
huāng dùn
háng dùn
bò dùn
niú dùn
tí dùn
āi dùn
yī dùn
zhǔn dùn
jú dùn
ān dùn
cù dùn
guǎn dùn
jí dùn
zhì dùn
yáo dùn
shuì dùn
dǎ dùn
zhǐ dùn
bù dùn
pū dùn
cuān dùn
chéng dùn
táo dùn
mò dú
chuí dùn
shěn dùn
yī dùn
péi dùn
cuò dùn
dǒu dùn
shāng dùn
wán dùn
tuí dùn
lǔ dùn
tà dùn
mí dùn
duàn dùn
què dùn
jǐn dùn
dēng dùn
pí dùn
bù dùn
mián dùn
méng dùn
yì dùn
wō dùn
diāo dùn
qīng dùn
yú dùn
guī dùn
fàng dùn
huī dùn
diān dùn
zhū dùn
sù dùn
zhèn dùn
dǎo dùn
chí dùn
hào dùn
yān dùn
bà dùn
dòu dùn
láo dùn
cuò dùn
wěi dùn
diē dùn
⒈ 突然。
引宋柳永《斗百花》词：“无限幽恨，寄情空殢紈扇。应是帝王，当初怪妾辞輦。陡顿今来，宫中第一妖嬈，却道昭阳飞燕。”
宋辛弃疾《贺新郎·题傅岩叟悠然阁》词：“更风雨、东篱依旧。陡顿南山高如许，是先生、柱杖归来后。”
金董解元《西厢记诸宫调》卷五：“自与兄别来，彷彿十餘日。甚陡顿肌肤消瘦添憔悴？”
⒉ 突然劳困。
引清赵执信《柳青青》词：“无计枝梧，病身陡顿，春梦模糊；乱惹閒愁，惊开倦眼，斗帐红珠。”
突然改变。宋．柳永〈斗百花．飒飒霜飘鸳瓦〉词：「陡顿今来，宫中第一妖娆，却道昭阳飞燕。」《董西厢．卷五》：「自与兄别来，仿佛十余日，甚陡顿肌肤消瘦添憔悴。」也作「斗顿」。
陡dǒu(1)（形）本义：坡度很大；近于垂直：坡度很大；近于垂直(2)（副）陡然、突然：天气～变。
顿读音：dùn,dú[ dùn ]1.稍停：他～了一下，又接着往下说。
2.书法上指用力使笔着纸而暂不移动：一横的两头都要～一～。
3.（头）叩地；（脚）跺地：～首。～足。
4.处理；安置：整～。安～。
5.立刻；忽然：～然。～悟。～生邪念。
6.用于吃饭、斥责、劝说、打骂等行为的次数：一天三～饭。被他说了一～。
7.姓。
8.疲乏：困～。劳～。