diāo hú
diāo hú
diāo jué
diāo juān
diāo gē
diāo lán
diāo wén
diāo kè
diāo pán
diāo niǎn
diāo zhuàn
diāo gōng
diāo sōu
diāo yú
diāo lán
diāo pán
diāo zhuó
diāo yā
diāo lù
diāo lì
diāo è
diāo lǚ
diāo lòu
diāo huì
diāo shì
diāo wēn
diāo lún
diāo zhuó
zuó hú
sān hú
hán hú
lóng hú
shì hú
jié hú
féi hú
lán hú
màn hú
hé hú
bá hú
pān hú
màn hú
èr hú
nì hú
xī hú
zhōng hú
jiǎ hú
bǎn hú
mí hú
yuǎn hú
zǐ hú
diāo hú
xùn hú
kuài hú
hán hú
mó hú
jī hú
jīng hú
sì hú
ào hú
chuí hú
lú hú
rán hú
fēng hú
fén hú
jiǔ hú
qiāng hú
hán hú
hú hú
má hú
lín hú
qǐ hú
xuán hú
fēng hú
gǔ hú
gāo hú
shāng hú
chái hú
màn hú
yē hú
diāo hú
shān hú
láng hú
chán hú
jiāo hú
yún hú
tí hú
chóu hú
dà hú
xuán hú
pō hú
diāo hú
lǐng hú
ān hú
dōng hú
bào hú
dǐng hú
qiū hú
jiàn hú
zhuì hú
zī hú
zá hú
wǔ hú
zhū hú
⒈ 亦作“琱瑚”。菰米。
引《群音类选·泰和记·桓元帅龙山会僚友》：“茹芝可当琱瑚饭，製荷不减云裘煖。”
明许时泉《武陵春》：“尝闻仙人纫木叶之衣，飡琱胡之饭，此间莫不有仙境乎？”
同“雕”。
胡读音：hú胡hú(1)（名）古代泛称北方和西方的少数民族：～人。(2)（形）古代称来自北方和西方少数民族的（东西）；也泛指来自国外的（东西）：～琴｜～桃｜～椒。(3)姓。(4)（副）表示随意乱来：～闹｜～说。(5)（代）〈书〉疑问词；为什么；何故：～不归？(6)（名）胡子：～须。