zhuì yán
zhuì diǎn
zhuì tuǐ
zhuì xīng
zhuì lóu
zhuì yuān
zhuì tāi
zhuì lǚ
zhuì zi
zhuì jì
zhuì lì
zhuì wáng
zhuì dèng
zhuì dēng
zhuì zèng
zhuì huān
zhuì dèng
zhuì hú
zhuì shī
zhuì xù
zhuì jù
zhuì dì
zhuì yì
zhuì luò
zhuì tǐ
zhuì jiǎo
zhuì qín
zhuì yí
zhuì jié
má hú
bào hú
zī hú
zhuì hú
pān hú
hé hú
lǐng hú
màn hú
chán hú
chóu hú
dōng hú
yuǎn hú
chuí hú
mó hú
ào hú
bá hú
xùn hú
yún hú
màn hú
zhōng hú
yē hú
gǔ hú
jiǎ hú
diāo hú
rán hú
féi hú
zǐ hú
zuó hú
diāo hú
lán hú
hán hú
jiǔ hú
xuán hú
màn hú
shāng hú
dà hú
shì hú
jī hú
nì hú
qiū hú
sān hú
wǔ hú
bǎn hú
zhū hú
gāo hú
èr hú
lín hú
mí hú
pō hú
jīng hú
qǐ hú
dǐng hú
fén hú
hú hú
chái hú
fēng hú
hán hú
zá hú
láng hú
shān hú
jié hú
xī hú
fēng hú
lóng hú
ān hú
xuán hú
jiàn hú
qiāng hú
diāo hú
tí hú
hán hú
lú hú
sì hú
jiāo hú
kuài hú
⒈ 见“坠琴”。
坠(1)（动）〈书〉落：～马｜～落｜～地。(2)（动）（沉重的东西）往下垂；垂在下面：果子把树枝～弯了。(3)（动）因分量重而下垂。～下头去。(4)（名）（～子、～儿）垂吊在下面的东西：耳～儿｜扇～儿。
胡读音：hú胡hú(1)（名）古代泛称北方和西方的少数民族：～人。(2)（形）古代称来自北方和西方少数民族的（东西）；也泛指来自国外的（东西）：～琴｜～桃｜～椒。(3)姓。(4)（副）表示随意乱来：～闹｜～说。(5)（代）〈书〉疑问词；为什么；何故：～不归？(6)（名）胡子：～须。