fén hú
chuí hú
jié hú
qiū hú
dà hú
fēng hú
yuǎn hú
chóu hú
láng hú
èr hú
gāo hú
yún hú
bá hú
fēng hú
dǐng hú
mó hú
mí hú
xuán hú
shì hú
jī hú
zhū hú
jiàn hú
féi hú
jiǎ hú
sì hú
zá hú
yē hú
hé hú
pān hú
màn hú
màn hú
qiāng hú
màn hú
diāo hú
wǔ hú
lú hú
qǐ hú
diāo hú
hú hú
jiǔ hú
xī hú
zuó hú
sān hú
zhōng hú
shāng hú
bǎn hú
má hú
kuài hú
lín hú
tí hú
lán hú
lóng hú
zhuì hú
rán hú
shān hú
dōng hú
hán hú
ào hú
diāo hú
chái hú
bào hú
zī hú
pō hú
ān hú
hán hú
chán hú
hán hú
xuán hú
lǐng hú
zǐ hú
xùn hú
gǔ hú
jīng hú
jiāo hú
nì hú
fén hú
⒈ 古国名。在今安徽阜阳一带。 胡子，妢胡之君。
引《周礼·考工记总叙》：“妢胡之笴。”
郑玄注：“妢胡，胡子之国，在楚旁。”
国名。位于战国时楚地。
〔～胡〕古国名。
胡读音：hú胡hú(1)（名）古代泛称北方和西方的少数民族：～人。(2)（形）古代称来自北方和西方少数民族的（东西）；也泛指来自国外的（东西）：～琴｜～桃｜～椒。(3)姓。(4)（副）表示随意乱来：～闹｜～说。(5)（代）〈书〉疑问词；为什么；何故：～不归？(6)（名）胡子：～须。