shì zhí
shì jiàn
shì cè
shì cháo
shì shēng
shì shí
shì bì
shì cí
shì jí
shì wèi
shì qīn
shì qiè
shì shū
shì miàn
shì jiǎng
shì jī
shì lì
shì yàn
shì hòu
shì yǒng
shì shàn
shì hú
shì yù
shì dú
shì zhōng
shì wèi
shì cháng
shì shǐ
shì yào
shì jiào
shì àn
shì yì
shì yóu
shì cóng
shì rén
shì guān
shì liè
shì tóng
shì láng
shì fèng
shì lài
shì qǐn
shì zhě
shì jìn
shì xíng
shì zuò
shì xué
shì wèn
shì ér
shì chén
shì fèng
shì yī
shì nòng
shì chén
shì qí
shì jiǔ
shì cóng
shì jiān
shì cáo
rán hú
xī hú
fēng hú
féi hú
pō hú
qiāng hú
ān hú
chóu hú
xuán hú
dà hú
bào hú
èr hú
bǎn hú
hán hú
bá hú
chái hú
yē hú
sān hú
hú hú
kuài hú
jiāo hú
shì hú
lín hú
pān hú
qǐ hú
jiǎ hú
zhuì hú
diāo hú
yún hú
fén hú
gāo hú
láng hú
màn hú
lú hú
chuí hú
lóng hú
lǐng hú
zī hú
shāng hú
hé hú
zhōng hú
mó hú
shān hú
gǔ hú
zhū hú
yuǎn hú
má hú
màn hú
jiǔ hú
nì hú
jī hú
sì hú
xùn hú
zá hú
diāo hú
hán hú
mí hú
ào hú
tí hú
jié hú
màn hú
qiū hú
dōng hú
lán hú
jiàn hú
zuó hú
fēng hú
hán hú
wǔ hú
zǐ hú
dǐng hú
diāo hú
xuán hú
chán hú
jīng hú
⒈ 指接待、伺候汉使的胡人。
引《后汉书·班超传》：“超到鄯善，鄯善王广奉超礼敬甚备，后忽更疏懈……乃召侍胡诈之曰：‘ 匈奴使来数日，今安在乎？’”
晋袁宏《后汉纪·明帝纪下》：“﹝班超﹞乃召侍胡逆问曰：‘ 匈奴使到日，何故不白？’”
侍shì（动）陪伴侍候：～立。
胡读音：hú胡hú(1)（名）古代泛称北方和西方的少数民族：～人。(2)（形）古代称来自北方和西方少数民族的（东西）；也泛指来自国外的（东西）：～琴｜～桃｜～椒。(3)姓。(4)（副）表示随意乱来：～闹｜～说。(5)（代）〈书〉疑问词；为什么；何故：～不归？(6)（名）胡子：～须。