dùn yè
dùn kuī
dùn duàn
dùn jūn
dùn chí
dùn rán
dùn jì
dùn jǐ
dùn kè
dùn jiàn
dùn dùn
dùn pǐ
dùn jiē
dùn yǔ
dùn huō
dùn yì
dùn kōng
dùn zhuàng
dùn bó
dùn qǔ
dùn fú
dùn shuō
dùn qì
dùn chuǎn
dùn jì
dùn bì
dùn lǚ
dùn rù
dùn yòng
dùn kāi
dùn wěi
dùn tā
dùn zhù
dùn mén
dùn yīng
dùn è
dùn cuì
dùn gōng
dùn pāi
dùn hàn
dùn è
dùn jiào
dùn piě
dùn yǔ
dùn rǔ
dùn duàn
dùn fú
dùn léi
dùn liè
dùn lì
dùn zú
dùn diē
dùn qì
dùn mù
dùn wù
dùn zǔ
dùn fǎ
dùn jī
dùn dǎng
dùn hùn
dùn duàn
dùn sù
dùn dāo
dùn rǎo
dùn tuō
dùn dì
dùn xiǔ
dùn cì
dùn zuó
dùn wǎng
dùn zhěng
dùn zhōu
dùn dòu
dùn zú
dùn è
dùn hū
dùn wò
dùn xiāo
dùn fáng
dùn jué
dùn pèi
dùn duó
dùn bì
dùn zhèng
dùn shí
dùn fàn
dùn zhì
dùn bèi
dùn jiāng
dùn shuāi
dùn xùn
dùn lù
dùn dì
dùn bǎo
dùn gǔ
dùn pú
dùn kǒu
dùn hé
dùn lǎo
dùn jìn
dùn jiǎ
dùn bǎo
dùn fàng
dùn guān
dùn shǒu
dùn mèi
dùn yáng
dùn liú
dùn xià
dùn jí
dùn jué
dùn jù
dùn bǐ
dùn hào
dùn le
dùn cuò
dùn jiǎo
dùn shēn
dùn yān
dùn cuò
dùn sǎng
dùn shè
dùn bì
dùn ěr
dùn wán
dùn lún
dùn fèi
dùn bīng
dùn chǔ
dùn hàn
dùn kùn
dùn cuì
dùn rèn
dùn xiē
dùn jiě
dùn luò
dùn chí
lǎo bèi
láng bèi
jī bèi
yú bèi
xū bèi
hūn bèi
hán bèi
dùn bèi
láo bèi
jí bèi
yíng bèi
pín bèi
léi bèi
qǐ bèi
lóng bèi
pí bèi
shuāi bèi
mián bèi
wán bèi
wāi bèi
bì bèi
kùn bèi
tuí bèi
tuí bèi
hào bèi
jí bèi
bà bèi
juàn bèi
⒈ 困顿疲惫。
引《新唐书·李靖传》：“﹝李靖﹞会足疾，恳乞骸骨。帝遣中书侍郎岑文本諭旨曰：‘自古富贵而知止者盖少，虽疾顿惫，犹力于进。今公引大体，朕深嘉之。’”
明张居正《归政乞休疏》：“且臣禀赋素弱，比年又以任重力微，积劳过虑，形神顿惫，血气早衰。”
1.稍停：他～了一下，又接着往下说。
2.书法上指用力使笔着纸而暂不移动：一横的两头都要～一～。
3.（头）叩地；（脚）跺地：～首。～足。
4.处理；安置：整～。安～。
5.立刻；忽然：～然。～悟。～生邪念。
6.用于吃饭、斥责、劝说、打骂等行为的次数：一天三～饭。被他说了一～。
7.姓。
8.疲乏：困～。劳～。
惫读音：bèi惫bèi（形）疲惫；非常疲倦。