dùn rán
dùn shēn
dùn kǒu
dùn kuī
dùn shǒu
dùn bó
dùn jìn
dùn hùn
dùn hū
dùn cuò
dùn qì
dùn gǔ
dùn cuò
dùn liú
dùn cuì
dùn le
dùn sǎng
dùn luò
dùn yǔ
dùn bèi
dùn shí
dùn wán
dùn zhì
dùn tuō
dùn fàn
dùn hàn
dùn zú
dùn wǎng
dùn rèn
dùn jí
dùn jiǎ
dùn shuō
dùn jù
dùn dùn
dùn bīng
dùn wù
dùn pèi
dùn jī
dùn kāi
dùn zhèng
dùn jūn
dùn gōng
dùn chǔ
dùn sù
dùn yīng
dùn chí
dùn liè
dùn dì
dùn dǎng
dùn hàn
dùn jiāng
dùn shè
dùn mù
dùn zú
dùn zuó
dùn hé
dùn pú
dùn duàn
dùn rǔ
dùn cuì
dùn zhù
dùn jì
dùn jǐ
dùn duàn
dùn tā
dùn bì
dùn fáng
dùn kùn
dùn rù
dùn jiě
dùn yáng
dùn fú
dùn piě
dùn kōng
dùn è
dùn duàn
dùn xiāo
dùn jiào
dùn dì
dùn bǐ
dùn rǎo
dùn mèi
dùn qǔ
dùn yān
dùn zǔ
dùn wò
dùn zhōu
dùn mén
dùn jiàn
dùn guān
dùn è
dùn qì
dùn diē
dùn lù
dùn dòu
dùn shuāi
dùn yì
dùn bǎo
dùn pāi
dùn pǐ
dùn cì
dùn xiǔ
dùn jué
dùn chuǎn
dùn xùn
dùn ěr
dùn xià
dùn zhuàng
dùn jué
dùn kè
dùn huō
dùn léi
dùn lǚ
dùn jì
dùn yǔ
dùn lì
dùn fú
dùn lún
dùn zhěng
dùn è
dùn fǎ
dùn yòng
dùn duó
dùn chí
dùn yè
dùn jiǎo
dùn bǎo
dùn bì
dùn fèi
dùn lǎo
dùn wěi
dùn jiē
dùn dāo
dùn fàng
dùn hào
dùn xiē
dùn bì
kū xiǔ
dùn xiǔ
diāo xiǔ
huī xiǔ
lǎo xiǔ
fú xiǔ
mào xiǔ
bài xiǔ
fǔ xiǔ
lā xiǔ
pí xiǔ
shuāi xiǔ
zāo xiǔ
bà xiǔ
tuí xiǔ
yǔ xiǔ
chū xiǔ
diāo xiǔ
yù xiǔ
guàn xiǔ
diāo xiǔ
gǔ xiǔ
xiāo xiǔ
yú xiǔ
dù xiǔ
yī xiǔ
xiāo xiǔ
bù xiǔ
tái xiǔ
nú xiǔ
jiāo xiǔ
hù xiǔ
cuī xiǔ
hóng xiǔ
⒈ 疲沓陈腐。
引《楚辞·东方朔＜七谏＞》“要褭奔亡兮，腾驾橐驼。铅刀进御兮，遥弃太阿” 汉王逸注：“言君放远要褭英俊之士，而驾橐驼，任使罢駑顿朽之人，而弃明智之士也。”
1.稍停：他～了一下，又接着往下说。
2.书法上指用力使笔着纸而暂不移动：一横的两头都要～一～。
3.（头）叩地；（脚）跺地：～首。～足。
4.处理；安置：整～。安～。
5.立刻；忽然：～然。～悟。～生邪念。
6.用于吃饭、斥责、劝说、打骂等行为的次数：一天三～饭。被他说了一～。
7.姓。
8.疲乏：困～。劳～。
朽读音：xiǔ朽xiǔ(1)（形）腐烂（多指木头）：～木｜枯木～株。(2)（形）衰老：老～。