dùn jiào
dùn bǎo
dùn fú
dùn jì
dùn hé
dùn jiǎo
dùn zuó
dùn shēn
dùn dāo
dùn rán
dùn hào
dùn zhì
dùn jué
dùn jí
dùn shè
dùn è
dùn jūn
dùn qì
dùn wǎng
dùn rù
dùn huō
dùn fú
dùn fèi
dùn dì
dùn jǐ
dùn shuāi
dùn xiǔ
dùn dì
dùn shuō
dùn zǔ
dùn è
dùn pèi
dùn wò
dùn sǎng
dùn gōng
dùn jù
dùn kōng
dùn chǔ
dùn gǔ
dùn fáng
dùn piě
dùn bó
dùn zhuàng
dùn tuō
dùn zhù
dùn jiě
dùn yǔ
dùn dǎng
dùn bì
dùn kāi
dùn xiāo
dùn yīng
dùn jiǎ
dùn yè
dùn dùn
dùn jiāng
dùn zú
dùn bì
dùn rèn
dùn yáng
dùn duàn
dùn wěi
dùn cuò
dùn kùn
dùn xùn
dùn luò
dùn è
dùn hàn
dùn chuǎn
dùn lǎo
dùn cuì
dùn jiē
dùn lù
dùn cuò
dùn léi
dùn zhōu
dùn qì
dùn qǔ
dùn shí
dùn liú
dùn wù
dùn kuī
dùn bèi
dùn jìn
dùn xiē
dùn yān
dùn jī
dùn rǎo
dùn jì
dùn pāi
dùn duó
dùn yòng
dùn duàn
dùn rǔ
dùn ěr
dùn zú
dùn duàn
dùn kǒu
dùn fàng
dùn tā
dùn jiàn
dùn lì
dùn bǎo
dùn cuì
dùn diē
dùn yì
dùn zhèng
dùn pú
dùn xià
dùn fǎ
dùn lǚ
dùn bīng
dùn mèi
dùn bì
dùn hū
dùn wán
dùn dòu
dùn hàn
dùn cì
dùn yǔ
dùn kè
dùn guān
dùn jué
dùn liè
dùn bǐ
dùn chí
dùn chí
dùn fàn
dùn hùn
dùn mù
dùn shǒu
dùn le
dùn zhěng
dùn mén
dùn lún
dùn pǐ
dùn sù
⒈ 犹折挫，折磨。
引《金瓶梅词话》第五八回：“贼作死的短寿命，我怎的外合里差，我来你家讨冷饭吃，教你恁顿捽我。”
顶撞。《金瓶梅．第五八回》：「贼作死的短寿命！我怎的外合里差？我来你家讨冷饭吃？教你恁顿捽我！」也作「顿碌」。
1.稍停：他～了一下，又接着往下说。
2.书法上指用力使笔着纸而暂不移动：一横的两头都要～一～。
3.（头）叩地；（脚）跺地：～首。～足。
4.处理；安置：整～。安～。
5.立刻；忽然：～然。～悟。～生邪念。
6.用于吃饭、斥责、劝说、打骂等行为的次数：一天三～饭。被他说了一～。
7.姓。
8.疲乏：困～。劳～。
捽读音：zuó捽zuó（动）〈方〉揪：小孩儿～住妈妈的衣服｜～着他胳膊就往外走。