dùn jūn
dùn jiǎ
dùn pāi
dùn piě
dùn wěi
dùn jué
dùn bó
dùn duàn
dùn fáng
dùn jiāng
dùn cì
dùn jiào
dùn jiě
dùn sù
dùn duó
dùn zuó
dùn bǎo
dùn dùn
dùn lù
dùn yè
dùn jī
dùn shuāi
dùn yīng
dùn guān
dùn bì
dùn rǔ
dùn yān
dùn yì
dùn xiāo
dùn gǔ
dùn kōng
dùn fú
dùn fǎ
dùn hùn
dùn kāi
dùn è
dùn fèi
dùn pú
dùn liè
dùn chí
dùn luò
dùn kuī
dùn dì
dùn hū
dùn jué
dùn qǔ
dùn gōng
dùn jí
dùn duàn
dùn wò
dùn jiǎo
dùn duàn
dùn tuō
dùn lún
dùn rán
dùn cuì
dùn rǎo
dùn xià
dùn lǚ
dùn dì
dùn bīng
dùn yǔ
dùn cuò
dùn xùn
dùn tā
dùn yòng
dùn shǒu
dùn chǔ
dùn dòu
dùn zhěng
dùn hàn
dùn hào
dùn dǎng
dùn hé
dùn hàn
dùn mèi
dùn qì
dùn yáng
dùn jì
dùn cuì
dùn yǔ
dùn pǐ
dùn xiǔ
dùn shēn
dùn qì
dùn huō
dùn fàn
dùn wǎng
dùn jiē
dùn wán
dùn kǒu
dùn bèi
dùn jì
dùn chuǎn
dùn jù
dùn le
dùn jiàn
dùn bì
dùn sǎng
dùn shuō
dùn diē
dùn kùn
dùn xiē
dùn mù
dùn zhuàng
dùn cuò
dùn rù
dùn è
dùn ěr
dùn shè
dùn liú
dùn zú
dùn shí
dùn bǎo
dùn zhèng
dùn kè
dùn zhōu
dùn dāo
dùn zhù
dùn fàng
dùn lì
dùn jǐ
dùn è
dùn lǎo
dùn zhì
dùn bì
dùn wù
dùn zú
dùn zǔ
dùn mén
dùn fú
dùn bǐ
dùn rèn
dùn chí
dùn léi
dùn jìn
dùn pèi
⒈ 滞涩错乱。
引《南齐书·文学传·陆厥》：“故知天机启，则律吕自调；六情滞，则音律顿舛也。”
1.稍停：他～了一下，又接着往下说。
2.书法上指用力使笔着纸而暂不移动：一横的两头都要～一～。
3.（头）叩地；（脚）跺地：～首。～足。
4.处理；安置：整～。安～。
5.立刻；忽然：～然。～悟。～生邪念。
6.用于吃饭、斥责、劝说、打骂等行为的次数：一天三～饭。被他说了一～。
7.姓。
8.疲乏：困～。劳～。
舛读音：chuǎn舛chuǎn(1)〈书〉(2)（名）差错。(3)本义：（动）颠倒；违背。