dùn dǎng
dùn xià
dùn bǎo
dùn kāi
dùn liú
dùn è
dùn bǎo
dùn zú
dùn kùn
dùn ěr
dùn wù
dùn jiào
dùn lì
dùn shǒu
dùn cuì
dùn shēn
dùn jiě
dùn mén
dùn kuī
dùn jué
dùn gǔ
dùn bì
dùn è
dùn zhù
dùn wán
dùn jué
dùn jiē
dùn cuò
dùn liè
dùn sù
dùn guān
dùn duó
dùn qì
dùn lǚ
dùn yì
dùn qǔ
dùn fàng
dùn yǔ
dùn chí
dùn le
dùn rèn
dùn jǐ
dùn wò
dùn jì
dùn jiàn
dùn zuó
dùn kǒu
dùn zú
dùn sǎng
dùn shuō
dùn tā
dùn bì
dùn fáng
dùn pèi
dùn dì
dùn hé
dùn bì
dùn bǐ
dùn luò
dùn cuò
dùn huō
dùn léi
dùn jìn
dùn è
dùn tuō
dùn pǐ
dùn rǔ
dùn yān
dùn xiē
dùn dòu
dùn fèi
dùn zhuàng
dùn fàn
dùn bīng
dùn hàn
dùn piě
dùn rù
dùn cuì
dùn bó
dùn fú
dùn kōng
dùn lù
dùn duàn
dùn shí
dùn zhì
dùn jì
dùn chǔ
dùn xiǔ
dùn jiǎo
dùn wěi
dùn yīng
dùn yè
dùn rǎo
dùn pāi
dùn zǔ
dùn pú
dùn chí
dùn jūn
dùn shuāi
dùn dùn
dùn mèi
dùn hàn
dùn wǎng
dùn yáng
dùn dì
dùn qì
dùn cì
dùn kè
dùn jiāng
dùn duàn
dùn jī
dùn zhèng
dùn zhōu
dùn diē
dùn xiāo
dùn yòng
dùn lǎo
dùn jí
dùn xùn
dùn fú
dùn yǔ
dùn hào
dùn dāo
dùn chuǎn
dùn jù
dùn hùn
dùn jiǎ
dùn fǎ
dùn duàn
dùn gōng
dùn zhěng
dùn lún
dùn bèi
dùn mù
dùn shè
dùn hū
dùn rán
⒈ 犹抛弃。
引明郑虚舟《大揭帖·美丽》套曲：“因此上楚云深锁黄金闕，休把后期顿撇； 湘江竭， 燕山截，断鱼封雁帖。”
1.稍停：他～了一下，又接着往下说。
2.书法上指用力使笔着纸而暂不移动：一横的两头都要～一～。
3.（头）叩地；（脚）跺地：～首。～足。
4.处理；安置：整～。安～。
5.立刻；忽然：～然。～悟。～生邪念。
6.用于吃饭、斥责、劝说、打骂等行为的次数：一天三～饭。被他说了一～。
7.姓。
8.疲乏：困～。劳～。
撇读音：piē,piě[ piě ]1. 平着向前扔：撇手榴弹。
2. 汉字笔形之一，由上向左而斜下。
3. 像汉字的撇形的：撇嘴。两撇黑眉。