dùn chí
dùn kè
dùn cuì
dùn mén
dùn kùn
dùn jiǎo
dùn kǒu
dùn bì
dùn jué
dùn tuō
dùn wǎng
dùn duàn
dùn xiāo
dùn jūn
dùn huō
dùn jù
dùn yè
dùn tā
dùn dāo
dùn pǐ
dùn rǎo
dùn duàn
dùn wò
dùn wù
dùn pú
dùn chí
dùn yǔ
dùn hàn
dùn dùn
dùn hū
dùn jìn
dùn bèi
dùn gǔ
dùn rèn
dùn è
dùn fǎ
dùn zǔ
dùn duàn
dùn zhì
dùn guān
dùn yáng
dùn wán
dùn wěi
dùn zhěng
dùn jí
dùn lì
dùn liè
dùn xià
dùn lù
dùn le
dùn hé
dùn rù
dùn bì
dùn lún
dùn fáng
dùn jǐ
dùn ěr
dùn jiào
dùn qì
dùn dì
dùn rǔ
dùn hàn
dùn bīng
dùn bì
dùn pāi
dùn fàng
dùn jiě
dùn bǐ
dùn jiàn
dùn lǚ
dùn mù
dùn kāi
dùn jiē
dùn fú
dùn diē
dùn jiāng
dùn jī
dùn gōng
dùn sǎng
dùn fàn
dùn dòu
dùn kuī
dùn yān
dùn zhèng
dùn zuó
dùn è
dùn xùn
dùn léi
dùn bǎo
dùn bó
dùn hùn
dùn shí
dùn zú
dùn cuì
dùn jì
dùn xiē
dùn zú
dùn cuò
dùn fú
dùn rán
dùn shǒu
dùn kōng
dùn chuǎn
dùn zhōu
dùn chǔ
dùn mèi
dùn zhuàng
dùn luò
dùn dì
dùn dǎng
dùn jué
dùn shè
dùn bǎo
dùn jì
dùn shēn
dùn yǔ
dùn liú
dùn yì
dùn pèi
dùn cì
dùn yòng
dùn piě
dùn lǎo
dùn xiǔ
dùn hào
dùn duó
dùn yīng
dùn zhù
dùn è
dùn sù
dùn cuò
dùn shuō
dùn qì
dùn shuāi
dùn qǔ
dùn fèi
dùn jiǎ
⒈ 崩倒；倒塌。
引《文选·曹植＜送应氏＞诗之一》：“垣墙皆顿擗，荆棘上参天。”
张铣注：“顿擗，崩倒也。”
1.稍停：他～了一下，又接着往下说。
2.书法上指用力使笔着纸而暂不移动：一横的两头都要～一～。
3.（头）叩地；（脚）跺地：～首。～足。
4.处理；安置：整～。安～。
5.立刻；忽然：～然。～悟。～生邪念。
6.用于吃饭、斥责、劝说、打骂等行为的次数：一天三～饭。被他说了一～。
7.姓。
8.疲乏：困～。劳～。
擗读音：pǐ,bò[ pǐ ]1. 捶胸：“擗踊哭泣，哀以送之。”
2. 捶打：把脑袋擗得粉碎。
3. 掰：擗棒子。