dùn jí
dùn cuò
dùn dǎng
dùn cuì
dùn jì
dùn diē
dùn rèn
dùn bǐ
dùn dì
dùn shí
dùn piě
dùn rù
dùn pǐ
dùn lǎo
dùn mén
dùn fèi
dùn zhōu
dùn pú
dùn mèi
dùn bīng
dùn fàn
dùn xià
dùn xiē
dùn ěr
dùn xiāo
dùn fǎ
dùn le
dùn liè
dùn jiě
dùn kǒu
dùn jiāng
dùn jué
dùn rǎo
dùn duàn
dùn shuāi
dùn liú
dùn wěi
dùn jù
dùn hàn
dùn jī
dùn pāi
dùn huō
dùn bì
dùn lì
dùn kè
dùn zú
dùn guān
dùn duàn
dùn bǎo
dùn sù
dùn bǎo
dùn bì
dùn qǔ
dùn zǔ
dùn pèi
dùn fú
dùn chí
dùn zuó
dùn jiǎo
dùn jiē
dùn gǔ
dùn hàn
dùn yān
dùn xùn
dùn zú
dùn jiǎ
dùn fáng
dùn kāi
dùn dì
dùn yīng
dùn chuǎn
dùn jìn
dùn hū
dùn dùn
dùn dòu
dùn duàn
dùn luò
dùn jūn
dùn rǔ
dùn shǒu
dùn wò
dùn yì
dùn bó
dùn léi
dùn fàng
dùn qì
dùn wù
dùn yòng
dùn dāo
dùn è
dùn lǚ
dùn bèi
dùn sǎng
dùn lún
dùn tuō
dùn yǔ
dùn cuì
dùn hào
dùn qì
dùn yáng
dùn kùn
dùn zhèng
dùn zhù
dùn hùn
dùn yǔ
dùn cuò
dùn fú
dùn wán
dùn zhì
dùn kōng
dùn shuō
dùn zhuàng
dùn jué
dùn jǐ
dùn kuī
dùn chí
dùn mù
dùn è
dùn wǎng
dùn jiàn
dùn jì
dùn chǔ
dùn hé
dùn rán
dùn zhěng
dùn shè
dùn cì
dùn lù
dùn shēn
dùn yè
dùn bì
dùn gōng
dùn è
dùn xiǔ
dùn jiào
dùn duó
dùn tā
⒈ 古代南海国名。故地或以为在今缅甸丹那沙林 (Tenasserim)一带，或以为在今泰国那空是贪玛玏附近。一说泛指马来半岛北部，其主要港口在今董理 (Trang)。 《梁书·诸夷传·扶南国》：“其南界三千餘里有顿逊国，在海崎上，地方千里，城去海十里。有五王，并覊属扶南。
引顿逊之东界通交州，其西界接天竺、安息徼外诸国。”
唐谭用之《寄许下前管记王侍御》诗：“昔年南去得娱宾， 顿逊杯前共好春。”
1.稍停：他～了一下，又接着往下说。
2.书法上指用力使笔着纸而暂不移动：一横的两头都要～一～。
3.（头）叩地；（脚）跺地：～首。～足。
4.处理；安置：整～。安～。
5.立刻；忽然：～然。～悟。～生邪念。
6.用于吃饭、斥责、劝说、打骂等行为的次数：一天三～饭。被他说了一～。
7.姓。
8.疲乏：困～。劳～。
逊读音：xùn逊xùn(1)（动）让出（帝王的位子）：～位。(2)（动）谦虚；谦恭：谦～｜出言不～。(3)（动）〈书〉差；比不上；不及：～色｜稍～一筹。