dùn gōng
dùn fáng
dùn cuò
dùn zú
dùn zuó
dùn xiē
dùn wěi
dùn pèi
dùn dì
dùn wù
dùn hé
dùn yáng
dùn jiào
dùn huō
dùn kōng
dùn hàn
dùn jì
dùn è
dùn rǔ
dùn jiǎo
dùn shēn
dùn rǎo
dùn mén
dùn jiàn
dùn xiāo
dùn cuì
dùn hàn
dùn qì
dùn sù
dùn chuǎn
dùn luò
dùn rù
dùn pú
dùn zhuàng
dùn lún
dùn zhěng
dùn duó
dùn bǐ
dùn bǎo
dùn jì
dùn fǎ
dùn bì
dùn jiǎ
dùn pāi
dùn kè
dùn léi
dùn è
dùn liú
dùn fèi
dùn kǒu
dùn duàn
dùn sǎng
dùn chǔ
dùn hū
dùn bì
dùn fàn
dùn jí
dùn bīng
dùn kuī
dùn hào
dùn dāo
dùn zhōu
dùn kùn
dùn yān
dùn shí
dùn guān
dùn lù
dùn zǔ
dùn cì
dùn mèi
dùn xià
dùn lǚ
dùn zhèng
dùn wò
dùn jǐ
dùn tā
dùn shè
dùn zhì
dùn jiě
dùn è
dùn tuō
dùn jué
dùn wán
dùn yì
dùn gǔ
dùn cuò
dùn fàng
dùn ěr
dùn yǔ
dùn yīng
dùn duàn
dùn zú
dùn chí
dùn kāi
dùn jūn
dùn piě
dùn shuō
dùn shǒu
dùn shuāi
dùn lǎo
dùn le
dùn bó
dùn dùn
dùn xiǔ
dùn mù
dùn qì
dùn hùn
dùn jù
dùn zhù
dùn jī
dùn jìn
dùn fú
dùn yǔ
dùn pǐ
dùn yè
dùn dòu
dùn bèi
dùn rèn
dùn cuì
dùn bì
dùn liè
dùn jué
dùn chí
dùn bǎo
dùn dì
dùn jiē
dùn dǎng
dùn wǎng
dùn qǔ
dùn diē
dùn rán
dùn duàn
dùn yòng
dùn jiāng
dùn fú
dùn xùn
dùn lì
⒈ 戏剧用语。指念白时暂时停顿而气流不断。
引洪深《电影戏剧表演术》第五章：“顿歇，有时间久暂的不同，又有顿逗（SlightPause）与顿断（FullPause）的不同，又有前用后用与前后双用的不同……对于略为重要的事物，只在字前稍作顿逗（即虽顿而口里气流不断）。”
⒉ 戏剧用语。泛指停留、间歇。
引夏衍《论＜十五贯＞的改编》：“中军上场下场二次，经过很长的顿逗，加上一段况钟的唱做， 周岑方才上场。”
1.稍停：他～了一下，又接着往下说。
2.书法上指用力使笔着纸而暂不移动：一横的两头都要～一～。
3.（头）叩地；（脚）跺地：～首。～足。
4.处理；安置：整～。安～。
5.立刻；忽然：～然。～悟。～生邪念。
6.用于吃饭、斥责、劝说、打骂等行为的次数：一天三～饭。被他说了一～。
7.姓。
8.疲乏：困～。劳～。
逗读音：dòu逗dòu(1)（动）引逗：～孩子。(2)（动）招引：这小孩真～人喜欢。(3)（动）停留：～留。