dùn jiāng
dùn wěi
dùn hàn
dùn kōng
dùn qǔ
dùn léi
dùn yǔ
dùn pèi
dùn bì
dùn liú
dùn fèi
dùn sǎng
dùn diē
dùn yè
dùn shuō
dùn yòng
dùn huō
dùn yì
dùn zhěng
dùn jù
dùn xiē
dùn bó
dùn cì
dùn rán
dùn jì
dùn jì
dùn shí
dùn fàng
dùn zǔ
dùn le
dùn xùn
dùn jiǎ
dùn mù
dùn bǎo
dùn dāo
dùn hùn
dùn dǎng
dùn bì
dùn zhèng
dùn fú
dùn bǐ
dùn lǚ
dùn rǎo
dùn gōng
dùn shuāi
dùn dì
dùn è
dùn mèi
dùn tā
dùn shēn
dùn cuò
dùn bì
dùn wù
dùn bǎo
dùn dòu
dùn sù
dùn duàn
dùn è
dùn zhōu
dùn dùn
dùn jí
dùn zuó
dùn shǒu
dùn wò
dùn kè
dùn rèn
dùn yīng
dùn zú
dùn jiē
dùn yǔ
dùn zú
dùn shè
dùn jī
dùn luò
dùn jìn
dùn pāi
dùn jiàn
dùn guān
dùn hé
dùn lǎo
dùn xiǔ
dùn jué
dùn jiě
dùn lì
dùn xià
dùn rù
dùn yān
dùn chí
dùn kǒu
dùn jiǎo
dùn lù
dùn xiāo
dùn rǔ
dùn pú
dùn lún
dùn chuǎn
dùn liè
dùn gǔ
dùn fàn
dùn duó
dùn jǐ
dùn duàn
dùn hào
dùn jūn
dùn kuī
dùn ěr
dùn bèi
dùn qì
dùn tuō
dùn bīng
dùn zhuàng
dùn hàn
dùn zhù
dùn wǎng
dùn cuì
dùn chí
dùn fú
dùn fǎ
dùn dì
dùn mén
dùn pǐ
dùn wán
dùn cuò
dùn kùn
dùn hū
dùn kāi
dùn qì
dùn jué
dùn è
dùn jiào
dùn duàn
dùn piě
dùn chǔ
dùn yáng
dùn fáng
dùn cuì
dùn zhì
(.好工具)顿踣dùnbó
(1) 跌倒在地上。即顿仆
英fall;tumble⒈ 跌倒。
引《后汉书·陈忠传》：“老弱相随，动有万计，赂遗僕从，人数百匹，顿陪呼嗟，莫不叩心。”
唐柳宗元《捕蛇者说》：“号呼而转徙，饥渴而顿踣。”
⒉ 引申为困顿。
引金元好问《中州集·溪南诗老辛愿》：“迫以飢冻，又不得不与世接。其枯槁憔悴，流离顿踣，往往见之于诗。”
1.稍停：他～了一下，又接着往下说。
2.书法上指用力使笔着纸而暂不移动：一横的两头都要～一～。
3.（头）叩地；（脚）跺地：～首。～足。
4.处理；安置：整～。安～。
5.立刻；忽然：～然。～悟。～生邪念。
6.用于吃饭、斥责、劝说、打骂等行为的次数：一天三～饭。被他说了一～。
7.姓。
8.疲乏：困～。劳～。
踣读音：bó踣bó（动）跌倒：屡～屡起。