dùn duàn
dùn kè
dùn bǐ
dùn xià
dùn zhèng
dùn shè
dùn fáng
dùn jiàn
dùn guān
dùn yòng
dùn zhōu
dùn bì
dùn xiāo
dùn shuō
dùn jí
dùn jì
dùn wò
dùn luò
dùn mèi
dùn mù
dùn zuó
dùn jiào
dùn fèi
dùn cuò
dùn hū
dùn dòu
dùn jué
dùn jī
dùn kǒu
dùn è
dùn kùn
dùn zhuàng
dùn ěr
dùn hàn
dùn dì
dùn le
dùn duó
dùn shǒu
dùn hào
dùn duàn
dùn zú
dùn yīng
dùn bīng
dùn bǎo
dùn yān
dùn hùn
dùn cuò
dùn chuǎn
dùn fú
dùn mén
dùn zhěng
dùn jìn
dùn wǎng
dùn è
dùn tuō
dùn shēn
dùn gōng
dùn dùn
dùn wěi
dùn gǔ
dùn pèi
dùn duàn
dùn diē
dùn sǎng
dùn qì
dùn jué
dùn kuī
dùn jūn
dùn jiǎo
dùn qǔ
dùn dì
dùn yǔ
dùn fàng
dùn chí
dùn huō
dùn lù
dùn lún
dùn zhù
dùn fú
dùn jiāng
dùn liè
dùn lì
dùn pǐ
dùn dǎng
dùn yè
dùn bì
dùn bó
dùn xiē
dùn pú
dùn chí
dùn cì
dùn pāi
dùn bǎo
dùn bèi
dùn jì
dùn piě
dùn rèn
dùn cuì
dùn shuāi
dùn zhì
dùn jiē
dùn qì
dùn chǔ
dùn kōng
dùn bì
dùn jiǎ
dùn xiǔ
dùn yǔ
dùn wù
dùn jǐ
dùn fàn
dùn jiě
dùn rán
dùn hé
dùn dāo
dùn kāi
dùn fǎ
dùn yáng
dùn rǔ
dùn zú
dùn sù
dùn yì
dùn è
dùn jù
dùn hàn
dùn rù
dùn léi
dùn xùn
dùn rǎo
dùn tā
dùn wán
dùn lǎo
dùn zǔ
dùn lǚ
dùn cuì
dùn liú
dùn shí
⒈ 指官驿的养马场。
引宋苏舜钦《两浙路转运使司封郎中王公墓表》：“许西之顿圉，岁诛旁民出薪木五万餘，以缮斗门。”
1.稍停：他～了一下，又接着往下说。
2.书法上指用力使笔着纸而暂不移动：一横的两头都要～一～。
3.（头）叩地；（脚）跺地：～首。～足。
4.处理；安置：整～。安～。
5.立刻；忽然：～然。～悟。～生邪念。
6.用于吃饭、斥责、劝说、打骂等行为的次数：一天三～饭。被他说了一～。
7.姓。
8.疲乏：困～。劳～。
圉读音：yǔ圉yǔ（名）〈书〉养马的地方；养马的奴隶。