dùn xiāo
dùn duó
dùn hū
dùn duàn
dùn zhuàng
dùn yān
dùn pèi
dùn jiē
dùn liè
dùn yǔ
dùn fèi
dùn dǎng
dùn yǔ
dùn lì
dùn rù
dùn duàn
dùn dùn
dùn chí
dùn jiāng
dùn kǒu
dùn shè
dùn zǔ
dùn diē
dùn jué
dùn sǎng
dùn rǔ
dùn wán
dùn qǔ
dùn lǚ
dùn cì
dùn mén
dùn kè
dùn mù
dùn kāi
dùn fàn
dùn yì
dùn hàn
dùn jì
dùn bīng
dùn bǐ
dùn chǔ
dùn pāi
dùn jì
dùn bì
dùn xùn
dùn shēn
dùn bǎo
dùn duàn
dùn bì
dùn dì
dùn jiě
dùn shǒu
dùn cuì
dùn yáng
dùn zhèng
dùn fàng
dùn zú
dùn chuǎn
dùn qì
dùn zuó
dùn yòng
dùn hé
dùn cuò
dùn lún
dùn huō
dùn bó
dùn fáng
dùn liú
dùn luò
dùn sù
dùn rǎo
dùn zhōu
dùn mèi
dùn le
dùn lǎo
dùn yè
dùn lù
dùn léi
dùn qì
dùn jiàn
dùn dì
dùn wù
dùn hào
dùn jiào
dùn xiē
dùn bì
dùn jī
dùn è
dùn è
dùn cuì
dùn fú
dùn hàn
dùn xià
dùn jí
dùn cuò
dùn dòu
dùn jiǎ
dùn jué
dùn zhù
dùn hùn
dùn rèn
dùn bǎo
dùn dāo
dùn kùn
dùn jǐ
dùn yīng
dùn kuī
dùn gǔ
dùn ěr
dùn gōng
dùn piě
dùn tā
dùn kōng
dùn bèi
dùn guān
dùn jù
dùn è
dùn chí
dùn jūn
dùn jìn
dùn fǎ
dùn wǎng
dùn jiǎo
dùn wò
dùn shuāi
dùn zhì
dùn pú
dùn wěi
dùn pǐ
dùn shuō
dùn zú
dùn tuō
dùn fú
dùn shí
dùn zhěng
dùn xiǔ
dùn rán
⒈ 犹点头。
引唐白居易《题海图屏风》诗：“一鼇既顿頷，诸鼇齐掉头。”
1.稍停：他～了一下，又接着往下说。
2.书法上指用力使笔着纸而暂不移动：一横的两头都要～一～。
3.（头）叩地；（脚）跺地：～首。～足。
4.处理；安置：整～。安～。
5.立刻；忽然：～然。～悟。～生邪念。
6.用于吃饭、斥责、劝说、打骂等行为的次数：一天三～饭。被他说了一～。
7.姓。
8.疲乏：困～。劳～。
颔读音：hàn颔hàn(1)〈书〉(2)（名）下巴。(3)（动）点头。