dùn ěr
dùn rèn
dùn chí
dùn wò
dùn jiě
dùn bó
dùn zú
dùn zú
dùn kǒu
dùn jì
dùn zhěng
dùn xiǔ
dùn kāi
dùn yáng
dùn hé
dùn qì
dùn rǔ
dùn jiāng
dùn diē
dùn mén
dùn jiào
dùn jìn
dùn fàn
dùn fǎ
dùn bì
dùn shè
dùn luò
dùn zhuàng
dùn lǎo
dùn zǔ
dùn dì
dùn jiǎ
dùn chuǎn
dùn shǒu
dùn sǎng
dùn pú
dùn lì
dùn pèi
dùn lù
dùn jiǎo
dùn zuó
dùn yòng
dùn kuī
dùn sù
dùn bèi
dùn xiē
dùn mèi
dùn hū
dùn chǔ
dùn dòu
dùn guān
dùn xià
dùn shuō
dùn yīng
dùn yǔ
dùn duàn
dùn liú
dùn pāi
dùn jiē
dùn dāo
dùn bǎo
dùn jù
dùn shuāi
dùn dùn
dùn hùn
dùn kè
dùn qǔ
dùn gōng
dùn bīng
dùn wěi
dùn pǐ
dùn duó
dùn wǎng
dùn dǎng
dùn tuō
dùn è
dùn bì
dùn yān
dùn cì
dùn fáng
dùn shí
dùn è
dùn zhù
dùn rǎo
dùn duàn
dùn chí
dùn bǎo
dùn bǐ
dùn jí
dùn jì
dùn yì
dùn dì
dùn zhōu
dùn jǐ
dùn xùn
dùn è
dùn jué
dùn fèi
dùn kōng
dùn cuò
dùn mù
dùn yè
dùn shēn
dùn gǔ
dùn xiāo
dùn fàng
dùn liè
dùn wù
dùn jī
dùn hào
dùn zhèng
dùn léi
dùn rù
dùn lǚ
dùn fú
dùn bì
dùn zhì
dùn wán
dùn piě
dùn le
dùn jiàn
dùn cuò
dùn tā
dùn kùn
dùn rán
dùn cuì
dùn fú
dùn jué
dùn lún
dùn qì
dùn yǔ
dùn duàn
dùn hàn
dùn huō
dùn jūn
dùn cuì
dùn hàn
⒈ 牵引拖拉。顿，通“扽”。
引《北齐书·司马子如传》：“若言有进退，少不合意，便令武士顿曳，白刃临项。”
1.稍停：他～了一下，又接着往下说。
2.书法上指用力使笔着纸而暂不移动：一横的两头都要～一～。
3.（头）叩地；（脚）跺地：～首。～足。
4.处理；安置：整～。安～。
5.立刻；忽然：～然。～悟。～生邪念。
6.用于吃饭、斥责、劝说、打骂等行为的次数：一天三～饭。被他说了一～。
7.姓。
8.疲乏：困～。劳～。
曳读音：yè曳yè（动）拖；拉；牵引：～光弹｜弃甲～兵｜～力。