dùn yīng
dùn cuò
dùn zhì
dùn fàng
dùn yǔ
dùn lù
dùn sǎng
dùn guān
dùn luò
dùn dì
dùn fǎ
dùn zhèng
dùn bó
dùn bǎo
dùn jiào
dùn wù
dùn kōng
dùn wò
dùn zú
dùn zú
dùn wán
dùn mù
dùn qì
dùn shè
dùn fáng
dùn xiē
dùn duó
dùn diē
dùn chǔ
dùn rǎo
dùn jiě
dùn gǔ
dùn jì
dùn fú
dùn hàn
dùn zhōu
dùn qǔ
dùn jìn
dùn pǐ
dùn jiē
dùn shí
dùn fú
dùn rù
dùn hū
dùn lǎo
dùn kǒu
dùn kāi
dùn rèn
dùn wǎng
dùn duàn
dùn è
dùn piě
dùn sù
dùn xiāo
dùn pāi
dùn yān
dùn jǐ
dùn ěr
dùn tā
dùn xùn
dùn liú
dùn le
dùn bì
dùn zhù
dùn fàn
dùn cuì
dùn liè
dùn shēn
dùn dùn
dùn dòu
dùn dǎng
dùn duàn
dùn jiāng
dùn hào
dùn bǎo
dùn hé
dùn chí
dùn zhěng
dùn gōng
dùn è
dùn pú
dùn zuó
dùn yì
dùn yǔ
dùn xià
dùn bèi
dùn jué
dùn cuì
dùn jiǎ
dùn xiǔ
dùn hàn
dùn jiǎo
dùn hùn
dùn lǚ
dùn jūn
dùn lì
dùn bì
dùn fèi
dùn chí
dùn rǔ
dùn shuō
dùn qì
dùn dì
dùn cuò
dùn kè
dùn shuāi
dùn dāo
dùn kuī
dùn wěi
dùn jué
dùn è
dùn shǒu
dùn bīng
dùn duàn
dùn yè
dùn jī
dùn yòng
dùn bì
dùn léi
dùn cì
dùn mén
dùn tuō
dùn jí
dùn pèi
dùn chuǎn
dùn jiàn
dùn huō
dùn yáng
dùn jù
dùn zhuàng
dùn kùn
dùn jì
dùn bǐ
dùn zǔ
dùn lún
dùn mèi
dùn rán
困[.好工具]苦艰难。
困苦艰难。
汉焦赣《易林·鼎之既济》：“顿阨独坐，忧为身祸。”
1.稍停：他～了一下，又接着往下说。
2.书法上指用力使笔着纸而暂不移动：一横的两头都要～一～。
3.（头）叩地；（脚）跺地：～首。～足。
4.处理；安置：整～。安～。
5.立刻；忽然：～然。～悟。～生邪念。
6.用于吃饭、斥责、劝说、打骂等行为的次数：一天三～饭。被他说了一～。
7.姓。
8.疲乏：困～。劳～。
阨读音：è同“厄”。