dùn bì
dùn lù
dùn jī
dùn yè
dùn xiǔ
dùn zú
dùn zhuàng
dùn wò
dùn chǔ
dùn yǔ
dùn jì
dùn zú
dùn shǒu
dùn kuī
dùn gǔ
dùn pú
dùn cuò
dùn kōng
dùn jiàn
dùn yǔ
dùn bǎo
dùn bīng
dùn xiē
dùn le
dùn diē
dùn duàn
dùn zǔ
dùn duàn
dùn jì
dùn wěi
dùn xià
dùn ěr
dùn dùn
dùn cuì
dùn jiē
dùn pǐ
dùn zhèng
dùn jù
dùn jiě
dùn rù
dùn léi
dùn bó
dùn bèi
dùn chí
dùn wù
dùn pāi
dùn piě
dùn shè
dùn mèi
dùn qì
dùn bì
dùn yīng
dùn dòu
dùn kǒu
dùn duàn
dùn yòng
dùn xùn
dùn zuó
dùn lún
dùn jǐ
dùn rèn
dùn sù
dùn cuì
dùn jué
dùn è
dùn shuō
dùn xiāo
dùn yì
dùn mù
dùn dì
dùn qì
dùn lǎo
dùn fú
dùn kè
dùn mén
dùn hàn
dùn liú
dùn tā
dùn shēn
dùn rán
dùn yān
dùn zhù
dùn huō
dùn lì
dùn zhěng
dùn dāo
dùn è
dùn fàng
dùn fáng
dùn hàn
dùn cì
dùn jìn
dùn chuǎn
dùn jiāng
dùn hū
dùn bì
dùn lǚ
dùn kùn
dùn zhōu
dùn rǔ
dùn jiǎ
dùn dì
dùn chí
dùn wán
dùn fèi
dùn jiǎo
dùn bǎo
dùn jiào
dùn yáng
dùn dǎng
dùn jūn
dùn guān
dùn pèi
dùn zhì
dùn rǎo
dùn è
dùn bǐ
dùn hùn
dùn hào
dùn fǎ
dùn hé
dùn jí
dùn wǎng
dùn shí
dùn qǔ
dùn cuò
dùn gōng
dùn kāi
dùn fú
dùn tuō
dùn jué
dùn fàn
dùn shuāi
dùn liè
dùn sǎng
dùn duó
dùn luò
⒈ 犹顶撞。
引元刘庭信《新水令·春恨》套曲：“来时节喫我一会闲顿摔，我可便不比其他性格。”
⒉ 折挫；折磨。
引《金瓶梅》第五八回：“贼作死的短寿命，我怎的外合里应？我来你家讨冷饭吃，教你恁顿摔我？”
1.稍停：他～了一下，又接着往下说。
2.书法上指用力使笔着纸而暂不移动：一横的两头都要～一～。
3.（头）叩地；（脚）跺地：～首。～足。
4.处理；安置：整～。安～。
5.立刻；忽然：～然。～悟。～生邪念。
6.用于吃饭、斥责、劝说、打骂等行为的次数：一天三～饭。被他说了一～。
7.姓。
8.疲乏：困～。劳～。
摔读音：shuāi摔(1)（动）基本义：跌跤；（身体）失去平衡而倒下：跌跤；（身体）失去平衡而倒下(2)（动）很快地往下落：敌机冒着黑烟～下来。(3)（动）使落下而破损：不小心把瓶子～了。(4)（动）本义：扔：扔(5)（动）摔打。