dùn jiē
dùn jiào
dùn jiǎ
dùn wǎng
dùn kùn
dùn zhuàng
dùn kè
dùn fáng
dùn jǐ
dùn cuì
dùn léi
dùn rèn
dùn wù
dùn guān
dùn duàn
dùn rù
dùn zhì
dùn yòng
dùn shuō
dùn bèi
dùn bǐ
dùn jūn
dùn è
dùn lǎo
dùn mén
dùn chuǎn
dùn dùn
dùn xiǔ
dùn jué
dùn sǎng
dùn shè
dùn jiǎo
dùn lǚ
dùn zhěng
dùn dòu
dùn gǔ
dùn hùn
dùn fú
dùn wěi
dùn zuó
dùn chí
dùn yè
dùn cì
dùn kuī
dùn dì
dùn duàn
dùn cuì
dùn duó
dùn tā
dùn yǔ
dùn xiāo
dùn jiě
dùn hé
dùn xià
dùn qì
dùn fèi
dùn shēn
dùn zǔ
dùn yáng
dùn kǒu
dùn hào
dùn shí
dùn yǔ
dùn jù
dùn jué
dùn pú
dùn dì
dùn rán
dùn lù
dùn bì
dùn bì
dùn qì
dùn liú
dùn bīng
dùn jī
dùn bǎo
dùn diē
dùn liè
dùn cuò
dùn mèi
dùn kōng
dùn rǔ
dùn le
dùn pèi
dùn huō
dùn sù
dùn chí
dùn hū
dùn zhōu
dùn è
dùn yīng
dùn shǒu
dùn dāo
dùn chǔ
dùn ěr
dùn yì
dùn tuō
dùn duàn
dùn jì
dùn jìn
dùn bì
dùn fǎ
dùn lì
dùn è
dùn pǐ
dùn xùn
dùn gōng
dùn jiàn
dùn zhù
dùn hàn
dùn lún
dùn fú
dùn bǎo
dùn cuò
dùn qǔ
dùn wò
dùn yān
dùn hàn
dùn pāi
dùn zhèng
dùn kāi
dùn dǎng
dùn rǎo
dùn wán
dùn jí
dùn shuāi
dùn fàng
dùn luò
dùn bó
dùn mù
dùn jì
dùn zú
dùn zú
dùn fàn
dùn piě
dùn jiāng
dùn xiē
chén yīng
zǐ yīng
jīn yīng
huá yīng
kuǐ yīng
jiāo yīng
máo yīng
xiāng yīng
mào yīng
zhèn yīng
máo yīng
qǐng yīng
kuī yīng
luán yīng
dùn yīng
cǎo yīng
màn yīng
guān yīng
jǐng yīng
chén yīng
qiāng yīng
luó yīng
jué yīng
chuí yīng
shéng yīng
bù yīng
pán yīng
fán yīng
shé yīng
jiě yīng
fán yīng
liè yīng
zān yīng
cháng yīng
hú yīng
zhuó yīng
pèi yīng
fán yīng
liè yīng
piāo yīng
shuì yīng
jī yīng
zhū yīng
yù yīng
màn yīng
fēi yīng
zhān yīng
diāo yīng
cháo yīng
mǎ yīng
⒈ 谓挣脱绳索。
引三国魏嵇康《与山巨源绝交书》：“此由禽鹿，少见驯育，则服从教制；长而见羈，则狂顾顿缨，赴蹈汤火。”
唐李德裕《似鹿石》诗：“不是见羈者，何劳如顿缨。”
1.稍停：他～了一下，又接着往下说。
2.书法上指用力使笔着纸而暂不移动：一横的两头都要～一～。
3.（头）叩地；（脚）跺地：～首。～足。
4.处理；安置：整～。安～。
5.立刻；忽然：～然。～悟。～生邪念。
6.用于吃饭、斥责、劝说、打骂等行为的次数：一天三～饭。被他说了一～。
7.姓。
8.疲乏：困～。劳～。
缨读音：yīng缨yīng(1)（名）古代帽子上系在颔下的带子；也泛指带子：～帽｜长～。(2)（名）（～儿）缨子(3)（名）：红～枪。(4)（名）（～儿）缨子。(5)（名）缨子：芥菜～儿。