dùn jì
dùn kōng
dùn yān
dùn qì
dùn shǒu
dùn dì
dùn zuó
dùn piě
dùn jí
dùn jiē
dùn fàng
dùn guān
dùn hū
dùn kāi
dùn zhōu
dùn fèi
dùn jué
dùn jìn
dùn zú
dùn pǐ
dùn yǔ
dùn yè
dùn bó
dùn hùn
dùn wù
dùn duó
dùn fàn
dùn rèn
dùn sǎng
dùn kuī
dùn zú
dùn cuò
dùn zhěng
dùn dùn
dùn fǎ
dùn ěr
dùn yì
dùn jué
dùn shuāi
dùn hàn
dùn jiàn
dùn le
dùn bǎo
dùn mén
dùn yīng
dùn lǎo
dùn jiǎ
dùn mù
dùn zhù
dùn jī
dùn dì
dùn fáng
dùn pèi
dùn duàn
dùn lún
dùn zhuàng
dùn qì
dùn jiāng
dùn léi
dùn yòng
dùn cuò
dùn wǎng
dùn huō
dùn bǐ
dùn è
dùn diē
dùn wěi
dùn wò
dùn dòu
dùn rǔ
dùn yǔ
dùn yáng
dùn pāi
dùn sù
dùn chuǎn
dùn gǔ
dùn lǚ
dùn xiē
dùn jì
dùn liè
dùn qǔ
dùn bì
dùn rù
dùn zhì
dùn dāo
dùn bì
dùn shí
dùn fú
dùn chí
dùn è
dùn chí
dùn jiǎo
dùn rán
dùn kǒu
dùn è
dùn shuō
dùn hào
dùn jiě
dùn xiāo
dùn xià
dùn kè
dùn bīng
dùn dǎng
dùn zhèng
dùn fú
dùn shè
dùn hàn
dùn kùn
dùn chǔ
dùn xùn
dùn xiǔ
dùn cuì
dùn cuì
dùn gōng
dùn shēn
dùn hé
dùn liú
dùn tā
dùn luò
dùn bǎo
dùn mèi
dùn jūn
dùn lù
dùn jiào
dùn pú
dùn duàn
dùn wán
dùn lì
dùn duàn
dùn bì
dùn cì
dùn jù
dùn tuō
dùn zǔ
dùn bèi
dùn jǐ
dùn rǎo
dōu le
bà le
qióng le
bái liǎo
zì le
jīng le
lín liǎo
wéi le
dào le
hú le
huō le
mò liǎo
cōng le
zhōng liǎo
xiá le
dùn le
gōng liǎo
yī liǎo
sī liǎo
suàn le
dé le
bì le
fā le
dù liǎo
gāo le
huáng le
míng liǎo
fēn le
hēi le
diào le
jìng le
chú le
jiě le
mào le
gàn le
bāo liǎo
kāng liǎo
xuán le
bà le
biàn le
jué le
kǎ le
gòu le
gài le
miǎn le
zhuā le
zǎ le
biàn liǎo
xiā le
hai le
wú le
pǎo le
wán liǎo
níng liǎo
bù liǎo
qì le
jí le
wèi liǎo
zhí le
⒈ 佛教语。犹顿悟。参见“顿悟”。
引南朝宋谢灵运《与诸道人辨宗论》：“华民易於见理，难於受教，故闭其累学，而开其一极；夷人易於受教，难於见理，故闭其顿了，而开其渐悟。”
钱锺书《管锥编·＜全宋文＞三二》：“‘顿了’、‘渐悟’之争昉自刘宋。”
1.稍停：他～了一下，又接着往下说。
2.书法上指用力使笔着纸而暂不移动：一横的两头都要～一～。
3.（头）叩地；（脚）跺地：～首。～足。
4.处理；安置：整～。安～。
5.立刻；忽然：～然。～悟。～生邪念。
6.用于吃饭、斥责、劝说、打骂等行为的次数：一天三～饭。被他说了一～。
7.姓。
8.疲乏：困～。劳～。
了读音：liǎo,le[ le ]1. 放在动词或形容词后，表示动作或变化已经完成：写完了。
2. 助词，用在句子末尾或句中停顿的地方，表示变化，表示出现新的情况：刮风了。