mán mín
mán yín
mán fú
mán bào
mán qín
mán yǒng
mán mán
mán shū
mán chuí
mán huò
mán qiáng
mán qì
mán lǐ
mán nán
mán yǔ
mán jūn
mán hèng
mán shì
mán shēng
mán zuò
mán liáo
mán lǔ
mán hé
mán nú
mán huā
mán lì
mán dàn
mán xuē
mán zhēn
mán gē
mán guǒ
mán mò
mán fǔ
mán jǐn
mán zú
mán téng
mán tíng
mán yí
mán kòu
mán pí
mán kē
mán chán
mán jīng
mán huāng
mán yí
mán jiāng
mán yáo
mán mò
mán luò
mán zhàng
mán wáng
mán lǐ
mán huà
fǔ kuài
mán xìng
mán niáng
mán chàng
mán tóng
mán jì
mán mò
mán yì
mán chù
mán máo
mán lì
mán zhǐ
mán jī
mán jiān
mán tóu
mán qiú
mán zhān
mán dǐ
mán qiáng
mán jiǎo
mán huì
mán cūn
mán lì
mán jūn
mán xuē
mán dòng
mán gǔ
mán chóng
mán jiāo
mán dí
mán kè
mán yīn
mán gū
mán qí
mán wéi
mán mò
mán rén
mán xià
mán bó
mán shì
mán zi
mán ér
mán chuán
mán chù
mán chǔ
mán bù
mán zhuāng
mán tóng
mán tǔ
mán zōu
mán guō
mán zuò
mán yě
mán guǎng
mán gōng
mán yāo
mán xī
mán xián
mán yáo
mán tuó
mán pái
mán chá
mán jìn
mán jué
mán zhā
mán pó
mán sú
mán chuáng
mán jiǔ
mán biān
mán yān
mán hàn
mán zuǒ
mán gàn
mán jīng
mán sài
mán fāng
mán bó
⒈ 南方少数民族名。多船居，称蜑户，也称蛋户。
引《陈书·徐世谱传》：“世居荆州为主帅，征伐蛮蜑。”
唐刘恂《岭表录异》卷中：“邕州旧以刺竹为墻， 蛮蜑来侵，竟不能入。”
宋王谠《唐语林·补遗三》：“诸葛武侯相蜀，制蛮蜑侵汉界。自吐蕃西至东，接夷陵境，七百餘年不復侵軼。”
蛮mán(1)（形）粗野；凶恶；不通情理：野～｜～不讲理。(2)（名）我国古代称南方的民族。(3)（副）〈方〉很；挺：～好。
蜑读音：dàn1.中国古代南方少数民族。
2.蜑民的船。
3.古同“蛋”，鸟、龟、蛇等生的带有硬壳的卵。