mán yān
mán chuí
mán tuó
mán pó
mán téng
mán qín
mán nán
mán guǒ
mán chù
mán rén
mán jiāo
mán kòu
mán tóu
mán shì
mán jūn
mán bù
mán huāng
mán xuē
mán wáng
mán luò
mán mán
mán huì
mán shēng
mán bào
mán jǐn
mán qí
mán zuǒ
mán xián
mán mò
mán zhǐ
mán jiān
mán zi
mán hé
mán ér
mán xià
mán jīng
mán liáo
mán dǐ
mán nú
mán bó
mán yì
mán zuò
mán zhā
mán zhuāng
mán jī
mán gū
fǔ kuài
mán pí
mán tóng
mán chán
mán zhān
mán chá
mán shì
mán mò
mán zú
mán fāng
mán kē
mán gàn
mán zhēn
mán mò
mán chuán
mán lǔ
mán kè
mán hèng
mán yāo
mán gōng
mán mín
mán zōu
mán jìn
mán yě
mán pái
mán chù
mán yí
mán qì
mán qiáng
mán chuáng
mán sài
mán niáng
mán dàn
mán wéi
mán lǐ
mán yīn
mán xìng
mán yí
mán jiǔ
mán huò
mán lì
mán lì
mán gǔ
mán máo
mán jūn
mán hàn
mán guō
mán sú
mán tíng
mán zuò
mán chàng
mán huā
mán qiáng
mán yǒng
mán jīng
mán zhàng
mán gē
mán cūn
mán yáo
mán biān
mán xī
mán xuē
mán jiǎo
mán tǔ
mán dí
mán shū
mán tóng
mán chǔ
mán bó
mán yǔ
mán dòng
mán fǔ
mán yáo
mán mò
mán chóng
mán qiú
mán lǐ
mán fú
mán yín
mán lì
mán jiāng
mán guǎng
mán huà
mán jué
mán jì
⒈ 胡作；硬干。
引《二刻拍案惊奇》卷二二：“上官翁早已识破其情，想道：‘省得他自家蛮做出事来，不免用个计较，哄他在圈套中了，再作道理。’”
王古鲁注：“蛮做，吴语，即‘胡做’。”
不顾任何情况的做。
蛮mán(1)（形）粗野；凶恶；不通情理：野～｜～不讲理。(2)（名）我国古代称南方的民族。(3)（副）〈方〉很；挺：～好。
做读音：zuò做zuò(1)（动）基本义：制造：制造(2)（动）写作：～诗｜～文章｜～材料。(3)（动）从事某种工作或活动：～活｜～工｜～买卖。(4)（动）举行家庭的庆祝或纪念活动：～寿｜～生日。(5)（动）充当；担任：～官｜～教员｜～保育员｜～工会主席｜～妈妈的。(6)（动）用做：～原料｜～教材。(7)（动）结成（关系）：～伴｜～亲｜～对头｜～朋友。