mán zhēn
mán chù
mán shì
mán qí
mán qiáng
mán jūn
mán yīn
mán jiāo
mán biān
mán chuáng
mán yí
mán chá
mán jǐn
mán dòng
mán xìng
mán xián
mán zi
mán zuò
mán mò
mán tóng
mán yān
mán jiǎo
mán fāng
mán jīng
fǔ kuài
mán chù
mán jīng
mán zuǒ
mán yǔ
mán gàn
mán hé
mán jiǔ
mán sú
mán xuē
mán chán
mán yǒng
mán jī
mán fǔ
mán mín
mán jiāng
mán pó
mán qín
mán kòu
mán chóng
mán yì
mán huāng
mán dàn
mán lǐ
mán niáng
mán chàng
mán kè
mán tuó
mán mò
mán zhǐ
mán bào
mán gē
mán téng
mán mán
mán jì
mán zuò
mán wéi
mán huà
mán gōng
mán guǎng
mán qiáng
mán guō
mán yáo
mán qiú
mán shēng
mán bù
mán jué
mán chuí
mán dí
mán chǔ
mán zhuāng
mán wáng
mán shū
mán mò
mán xī
mán huā
mán hèng
mán chuán
mán pí
mán tíng
mán hàn
mán lì
mán zú
mán pái
mán jìn
mán zhān
mán zhàng
mán jiān
mán guǒ
mán sài
mán yáo
mán yāo
mán dǐ
mán rén
mán nú
mán lǐ
mán zhā
mán mò
mán xuē
mán ér
mán gǔ
mán cūn
mán bó
mán zōu
mán kē
mán shì
mán tǔ
mán nán
mán xià
mán bó
mán tóng
mán lì
mán qì
mán lì
mán tóu
mán yí
mán yě
mán jūn
mán huì
mán huò
mán gū
mán luò
mán fú
mán máo
mán liáo
mán lǔ
mán yín
bì yě
qīng yě
mán yě
bài yě
zhuī yě
yán yě
xián yě
zhā yě
bì yě
kuàng yě
shēn yě
wǔ yě
lǜ yě
xiǎn yě
qīng yě
jí yě
jiāo yě
lǜ yě
zhōng yě
shì yě
qióng yě
biàn yě
liè yě
píng yě
shū yě
yuè yě
tiān yě
jù yě
cūn yě
gěng yě
jiōng yě
cū yě
màn yě
zài yě
léi yě
yú yě
lòu yě
cān yě
pō yě
yuán yě
jiǔ yě
mián yě
jiǒng yě
fèng yě
sài yě
xiāng yě
yún yě
shì yě
héng yě
rén yě
xià yě
zǐ yě
sǔn yě
ái yě
cháo yě
sā yě
shì yě
fàng yě
fēn yě
pì yě
móu yě
mù yě
chì yě
liǎo yě
chún yě
kuáng yě
xū yě
qiū yě
nóng yě
shǎng yě
jì yě
bǐ yě
shuāng yě
lù yě
mù yě
zhì yě
nán yě
chán yě
liáng yě
lóng yě
lǐ yě
mò yě
wài yě
sāng yě
kuàng yě
huò yě
suì yě
yān yě
dùn yě
dōng yě
chūn yě
xiù yě
fā yě
chāo yě
sān yě
chóu yě
dōu yě
pō yě
jì yě
lǜ yě
lín yě
dǎ yě
ān yě
níng yě
cǎo yě
xiàng yě
dān yě
shān yě
sì yě
chǔ yě
xuě yě
jù yě
jiāo yě
wén yě
gū yě
kuàng yě
huāng yě
guǎng yě
tián yě
⒈ 野蛮。
引梁启超《中国学术思想变迁之大势》第三章第一节：“自豳岐以至春秋，又数百年，休养生息，遂一脱蛮野固陋之态。”
鲁迅《坟·摩罗诗力说》：“文明如华，蛮野如蕾；文明如实，蛮野如华。”
蛮mán(1)（形）粗野；凶恶；不通情理：野～｜～不讲理。(2)（名）我国古代称南方的民族。(3)（副）〈方〉很；挺：～好。
野读音：yě野(1)（名）野外：～地｜～外。(2)（名）界限：视～。(3)（名）指不当政的地位：在～｜下～。(4)（形）不是人所饲养或培植的（动物或植物）：～花｜～草｜～兽。(5)（形）蛮横不讲理；粗鲁没礼貌：～蛮｜粗～｜撒～。(6)（形）不受约束：～性｜玩～了。