mán lǔ
mán guō
mán mò
mán lì
mán fú
mán qín
mán pó
mán gàn
fǔ kuài
mán shì
mán bó
mán qiáng
mán jǐn
mán chán
mán xián
mán sú
mán huò
mán gū
mán ér
mán zi
mán liáo
mán zuǒ
mán shēng
mán chuán
mán shū
mán chóng
mán zuò
mán rén
mán huāng
mán niáng
mán qiáng
mán huā
mán hèng
mán pí
mán jiǔ
mán yáo
mán fāng
mán jiāng
mán yí
mán tóu
mán yín
mán chù
mán yǒng
mán jiāo
mán chǔ
mán gē
mán qì
mán mò
mán zhuāng
mán xuē
mán máo
mán zhàng
mán biān
mán dǐ
mán jué
mán xìng
mán guǎng
mán kòu
mán kē
mán tóng
mán sài
mán gōng
mán qí
mán jī
mán zhān
mán yě
mán chá
mán mò
mán dòng
mán wáng
mán chù
mán jūn
mán huì
mán xuē
mán jīng
mán téng
mán bào
mán mò
mán jiǎo
mán lǐ
mán yì
mán chàng
mán cūn
mán yīn
mán lì
mán mín
mán chuí
mán zhǐ
mán jiān
mán yí
mán jìn
mán gǔ
mán bù
mán xī
mán luò
mán zhā
mán kè
mán nú
mán xià
mán hàn
mán zú
mán tǔ
mán huà
mán dàn
mán bó
mán lì
mán chuáng
mán nán
mán jīng
mán yāo
mán tóng
mán yáo
mán jūn
mán yǔ
mán qiú
mán mán
mán jì
mán shì
mán guǒ
mán dí
mán zuò
mán hé
mán fǔ
mán yān
mán zōu
mán lǐ
mán tuó
mán wéi
mán pái
mán tíng
mán zhēn
mán yāo
shēn yāo
qún yāo
yàn yāo
liù yāo
kù yāo
fēng yāo
zhàng yāo
hē yāo
wéi yāo
wān yāo
chēng yāo
lǐng yāo
yán yāo
dāng yāo
gāo yāo
láng yāo
máo yāo
zhōng yāo
xì yāo
qiáng yāo
shěn yāo
diàn yāo
guǒ yāo
huí yāo
yā yāo
gōng yāo
shān yāo
huáng yāo
jiān yāo
qū yāo
liǔ yāo
shù yāo
lán yāo
pī yāo
xiān yāo
gōng yāo
hā yāo
děng yāo
dā yao
qún yāo
máo yāo
shēn yāo
xiā yāo
dǎ yāo
bàn yāo
dī yāo
chā yāo
hù yāo
lǜ yāo
kù yāo
cháng yāo
qū yāo
lǎn yāo
bào yāo
chā yāo
ná yāo
bái yāo
chān yāo
chǔ yāo
jiā yāo
xié yāo
shù yāo
zhé yāo
yù yāo
xià yāo
dà yāo
shàng yāo
hóng yāo
yī yāo
héng yāo
fēng yāo
⒈ 后亦以“蛮腰”指善舞女子的细腰。
引唐孟棨《本事诗·事感》：“白尚书 ( 白居易 )姬人樊素，善歌；妓人小蛮，善舞。尝为诗曰：‘樱桃樊素口，杨柳小蛮腰。’”
明顾大典《青衫记·坐湿青衫》：“他有樱桃素口，杨柳蛮腰，抛闪得人牛马同槽。”
《金瓶梅词话》第二四回：“蛮腰细舞章臺柳，檀口轻歌上苑春。”
灵活的细腰。
蛮mán(1)（形）粗野；凶恶；不通情理：野～｜～不讲理。(2)（名）我国古代称南方的民族。(3)（副）〈方〉很；挺：～好。
腰读音：yāo腰yāo(1)（名）胯上胁下的部分；在身体的中部：弯～｜两手叉～。(2)（名）裤腰：红裤子；绿～。(3)（名）指腰包或衣兜：我～里还有些钱。(4)（名）事物的中间部分：山～｜故事说到半中～。(5)（名）中间狭小；像腰部的地势：土～｜海～。