mán tóng
mán guǎng
mán jīng
mán bào
mán ér
mán chuán
mán tuó
mán yáo
mán jī
mán lì
mán lì
mán huì
mán tóu
mán pó
mán huà
mán qiú
mán wáng
mán dí
mán kē
mán nú
mán yǔ
mán yì
mán shì
mán mín
mán wéi
mán liáo
mán hé
mán xián
mán hàn
mán jì
mán chuáng
mán gǔ
mán jiān
mán niáng
mán mán
mán shēng
mán kè
mán lǔ
mán jiǎo
mán xuē
mán luò
mán sài
mán xī
mán bó
mán guǒ
mán qí
mán mò
mán yě
mán chán
mán yān
mán yīn
mán jūn
mán jiāo
mán rén
mán zhuāng
mán fāng
mán jūn
mán zhàng
mán chù
mán gàn
mán chǔ
mán yǒng
mán gōng
mán lǐ
mán zōu
mán zuò
fǔ kuài
mán shì
mán xìng
mán zhēn
mán chuí
mán dòng
mán bó
mán sú
mán mò
mán xià
mán zú
mán zhān
mán hèng
mán chàng
mán qín
mán dàn
mán bù
mán mò
mán qì
mán qiáng
mán gē
mán yí
mán xuē
mán zuò
mán tǔ
mán huā
mán jìn
mán kòu
mán jiǔ
mán jué
mán tíng
mán guō
mán lì
mán jīng
mán fǔ
mán huāng
mán gū
mán huò
mán qiáng
mán yí
mán chá
mán pí
mán yín
mán nán
mán fú
mán cūn
mán biān
mán chù
mán máo
mán chóng
mán zuǒ
mán jǐn
mán shū
mán zi
mán pái
mán téng
mán tóng
mán lǐ
mán jiāng
mán mò
mán yāo
mán zhǐ
mán zhā
mán dǐ
mán yáo
⒈ 谓南方话像伯劳鸟叫。
引语出《孟子·滕文公上》：“今也南蛮鴃舌之人。”
赵岐注：“今此许行，乃南楚蛮夷，其舌之恶，如鴃鸟耳。鴃，博劳鸟也。”
阿英《陵汴卖书记》：“两人相顾语，蛮鴃不可辨。”