mán zhàng
mán fǔ
mán huà
mán dòng
mán xuē
mán chǔ
mán mò
mán gē
mán qín
mán huāng
mán yín
mán chuí
mán jiān
mán gǔ
mán yáo
mán jué
mán cūn
mán chù
mán zhā
mán niáng
mán dàn
mán zhuāng
mán tóng
mán zuò
mán kòu
mán shēng
mán yì
mán tǔ
mán bó
mán ér
mán nán
mán zhān
mán jiǔ
mán qí
mán wéi
mán yāo
mán lǐ
mán yáo
mán jī
mán dǐ
mán xián
mán shì
mán guō
mán jì
mán hàn
mán guǒ
mán kè
mán chàng
mán téng
mán zhǐ
mán tíng
mán jiǎo
mán xìng
mán huì
mán yí
mán liáo
mán tóu
mán lì
mán yǒng
mán zuǒ
mán qiáng
mán shū
mán pái
mán gōng
mán tóng
mán mín
mán chán
mán qiú
mán nú
mán xī
mán yān
mán guǎng
mán jīng
mán chóng
mán biān
mán yí
mán qì
mán lì
mán yě
mán huò
mán chuáng
mán gū
mán wáng
mán kē
mán dí
mán hèng
mán jūn
mán fú
mán mò
mán chá
mán chuán
mán jiāng
mán xuē
mán zhēn
mán jīng
mán bào
mán lǐ
mán zōu
mán yīn
mán mò
mán zú
mán máo
mán jǐn
mán pó
mán zi
mán jūn
mán sài
mán lì
mán zuò
mán mán
mán qiáng
mán luò
mán yǔ
mán sú
mán jiāo
mán chù
mán rén
mán pí
mán huā
mán hé
mán xià
mán lǔ
mán bó
mán tuó
mán shì
mán fāng
fǔ kuài
mán bù
mán jìn
mán gàn
mán mò
guǐ lì
mǐn lì
tái lì
nèi lì
zuì lì
jiù lì
yōng lì
yōu lì
zuì lì
mò lì
cǎo lì
fú lì
dí lì
xíng lì
pí lì
zōu lì
qiàn lì
jiā lì
nú lì
pú lì
biān lì
qín lì
hù lì
háng lì
tóng lì
shù lì
méng lì
xī lì
bīng lì
nǚ lì
fēn lì
sàn lì
gē lì
liú lì
hàn lì
shǒu lì
cháng lì
méng lì
zhí lì
qíng lì
zào lì
kǎi lì
liáo lì
jīn lì
mín lì
mén lì
sī lì
suǒ lì
sī lì
mǐn lì
wài lì
yú lì
pèi lì
méng lì
gǔ lì
tóng lì
jiàn lì
péi lì
gǔ lì
qiān lì
wǔ lì
yú lì
chén lì
fù lì
zú lì
bǎi lì
yōng lì
mán lì
chéng lì
chǔ lì
è lì
zuǒ lì
⒈ 由南方少数民族人充当的奴隶。
引《周礼·秋官·蛮隶》：“蛮隶，掌役校人养马。”
郑玄注：“征南夷所获者。”
贾公彦疏：“云掌役校人者，为校人所役使以养马。”
唐柳宗元《岭南节度飨军堂记》：“问役焉取？则蛮隶是徵。”
康有为《大同书》丙部：“刘歆伪为《周官》，以汉制纬之，乃託为罪隶、闽隶、蛮隶、夷隶、貉隶诸名，以为周公之制。”
蛮mán(1)（形）粗野；凶恶；不通情理：野～｜～不讲理。(2)（名）我国古代称南方的民族。(3)（副）〈方〉很；挺：～好。
隶读音：lì隶lì(1)（名）附属：～属。(2)（名）旧社会里地位低下被奴役的人：奴～｜仆～。(3)（名）衙役：皂～｜～卒。(4)（名）汉字形体的一种：～书｜～体｜汉～。