mán mò
fǔ kuài
mán xián
mán tǔ
mán liáo
mán mín
mán dàn
mán zhēn
mán zi
mán yǔ
mán wáng
mán dí
mán qiú
mán tóng
mán hàn
mán zhǐ
mán chuí
mán pí
mán huà
mán guǎng
mán jiǎo
mán qiáng
mán yáo
mán yí
mán xuē
mán sài
mán jūn
mán zhā
mán sú
mán qì
mán shēng
mán jī
mán gàn
mán bó
mán zhàng
mán tuó
mán tóu
mán shì
mán huāng
mán gē
mán lì
mán tíng
mán jǐn
mán jué
mán huā
mán shū
mán jìn
mán guō
mán jīng
mán zuò
mán chù
mán zuò
mán téng
mán fú
mán zuǒ
mán yīn
mán zōu
mán gōng
mán hèng
mán jiān
mán jì
mán nú
mán jīng
mán yān
mán chóng
mán dǐ
mán xìng
mán guǒ
mán tóng
mán bù
mán fǔ
mán zhān
mán bào
mán máo
mán gū
mán kòu
mán gǔ
mán rén
mán pó
mán lǔ
mán yáo
mán yì
mán kē
mán yí
mán xī
mán yín
mán jiāng
mán yāo
mán chuáng
mán kè
mán ér
mán lǐ
mán pái
mán chá
mán lǐ
mán chuán
mán qín
mán wéi
mán mò
mán yě
mán jūn
mán zú
mán dòng
mán fāng
mán biān
mán xuē
mán cūn
mán chàng
mán zhuāng
mán bó
mán chán
mán qiáng
mán chǔ
mán shì
mán huò
mán mán
mán chù
mán mò
mán xià
mán lì
mán nán
mán lì
mán jiāo
mán jiǔ
mán niáng
mán qí
mán huì
mán hé
mán yǒng
mán luò
mán mò
⒈ 西南和南方少数民族生产的一种毛织品。
引唐高彦休《唐阙史·贱买古画马》：“外郎奇之，命取以视，则古丝烟晦，幅联三四，蛮罽裁标。”
蛮mán(1)（形）粗野；凶恶；不通情理：野～｜～不讲理。(2)（名）我国古代称南方的民族。(3)（副）〈方〉很；挺：～好。
罽读音：jì罽jì（名）用毛做成的毡子；一类的东西。