míng qiān
míng gāo
míng wén
míng shé
míng fèng
míng chī
míng gōng
míng tuó
míng xián
míng zào
míng yù
míng yín
míng shé
míng yā
míng zòu
míng zhù
míng guān
míng láng
míng biāo
míng niǎo
míng jī
míng jiàn
míng gǔ
míng xián
míng jiàn
míng huáng
míng huáng
míng lǜ
míng jú
míng tuó
míng yīng
míng què
míng duò
míng fú
míng yuè
míng dāng
míng shā
míng jī
míng sè
míng qiú
míng luó
míng zhà
míng luán
míng jiū
míng tuò
míng shēng
míng qiào
míng jú
míng tiáo
míng jiǎo
míng gǔ
míng dí
míng qióng
míng sī
míng jiāng
míng wǔ
míng jú
míng qìng
míng lǔ
míng shì
míng bēi
míng yú
míng líng
míng qí
míng bāo
míng náo
míng hóu
míng hū
míng xián
míng shén
míng jiā
míng jīn
míng lì
míng āi
míng tiáo
míng hé
míng lǔ
míng yuàn
míng fàng
míng yuè
míng tuān
míng tān
míng pèi
míng hào
míng nù
míng hú
míng gāo
míng zhēng
míng jì
míng tóng
míng zōu
míng yàn
míng sī
míng chán
míng biāo
míng kǔn
míng zhào
míng qín
míng huǒ
míng chén
míng biāo
míng jú
míng hū
míng lài
míng shèng
míng qì
míng huàn
míng kē
míng huáng
míng xiāo
míng guǎn
míng xián
míng nuò
míng shù
míng zhōng
míng yuān
míng xiǎng
míng yǔ
míng zàn
míng láng
míng jiào
míng shù
míng dòng
míng yuān
míng wā
míng jué
míng hǒu
míng dí
míng jiāng
míng xiào
míng duó
míng lián
míng guō
míng yì
míng dú
míng qín
míng lǘ
míng luán
míng shí
míng kòng
míng bì
míng chún
míng jī
míng lín
míng zhà
míng pí
míng nòng
míng lù
míng áo
míng jiā
míng cáo
míng náo
míng kē
míng xiāo
míng gù
míng jiá
míng huán
míng cí
míng ráo
míng dàn
míng fèi
míng jiōng
míng shāo
míng dào
míng zhuàn
míng zhēng
míng quán
míng bì
míng zhǐ
míng háo
míng lǜ
míng biān
míng suō
míng yù
指骆驼。駞，同“驼 ”。
唐张鷟《朝野佥载》卷一：“ 后魏孝文帝定四姓， 陇西李氏大姓，恐不入，星夜乘鸣駞，倍程至洛时，四姓已定讫，故至今谓之‘駞李’焉。”《太平广记》卷一八四引《朝野佥载·李氏》作“鸣驼”。
鸣míng(1)（动）（鸟兽或昆虫）叫：鸡～｜蝉～。(2)（动）发出声音；使发出声音：雷～｜耳～。(3)（动）表达；发表（情感、意见、主张）：～谢｜～冤。
駞读音：tuó同“駝”。