míng tuó
míng qìng
míng zhǐ
míng jiā
míng lǘ
míng suō
míng qiān
míng xián
míng wǔ
míng tiáo
míng tiáo
míng shāo
míng xiǎng
míng yǔ
míng qín
míng shù
míng āi
míng yàn
míng luán
míng zhēng
míng hóu
míng chén
míng yuè
míng dí
míng hú
míng tuò
míng xián
míng lǔ
míng huáng
míng líng
míng shù
míng lǜ
míng shèng
míng lù
míng qióng
míng huáng
míng bāo
míng biāo
míng shí
míng huán
míng pèi
míng jīn
míng jú
míng jī
míng lín
míng xián
míng hé
míng huáng
míng qí
míng bì
míng jiào
míng quán
míng qì
míng yuān
míng shēng
míng jiàn
míng zhù
míng gāo
míng jiā
míng jiōng
míng fú
míng duó
míng jī
míng nuò
míng dāng
míng dòng
míng qín
míng jú
míng xiào
míng zòu
míng lǜ
míng lì
míng shé
míng yín
míng náo
míng shé
míng zhōng
míng shén
míng lǔ
míng gǔ
míng gù
míng sī
míng wén
míng zhà
míng yù
míng xián
míng nù
míng lián
míng gōng
míng tóng
míng xiāo
míng yuān
míng biāo
míng pí
míng jiāng
míng jú
míng náo
míng láng
míng zhào
míng kǔn
míng xiāo
míng zōu
míng yú
míng niǎo
míng jú
míng hào
míng gǔ
míng fèng
míng zhēng
míng duò
míng fàng
míng zhà
míng bēi
míng háo
míng yù
míng chán
míng tuó
míng áo
míng shì
míng guān
míng láng
míng huàn
míng chī
míng jiàn
míng sī
míng bì
míng chún
míng hū
míng dú
míng lài
míng qiào
míng sè
míng jiū
míng biān
míng wā
míng guō
míng hū
míng shā
míng huǒ
míng jiá
míng yīng
míng kē
míng jī
míng yuàn
míng zàn
míng tān
míng cáo
míng yā
míng luó
míng dào
míng dí
míng qiú
míng cí
míng ráo
míng dàn
míng jì
míng què
míng kē
míng luán
míng tuān
míng yuè
míng jiāng
míng jiǎo
míng kòng
míng nòng
míng fèi
míng jué
míng biāo
míng hǒu
míng gāo
míng guǎn
míng zhuàn
míng zào
míng yì
⒈ 鹌鹑。
引三国魏曹植《七启》：“臛江东之潜鼉，臇汉南之鸣鶉。”
宋梅尧臣《思归赋》：“膳羞则有鵁鶄野鴈，泽鳧鸣鶉。”
⒉ 指南方朱鸟七宿。
引南朝宋鲍照《野鹅赋》：“翔海泽之轻鸥，巢天宿之鸣鶉。”
钱振伦注引《埤雅》：“南方朱鸟七宿，曰鶉首、鶉火、鶉尾。”
鸣míng(1)（动）（鸟兽或昆虫）叫：鸡～｜蝉～。(2)（动）发出声音；使发出声音：雷～｜耳～。(3)（动）表达；发表（情感、意见、主张）：～谢｜～冤。
鹑读音：chún鹑chún（名）〔鹌鹑〕鸟；头小；尾巴短；羽毛赤褐色；不善飞。