míng quán
míng jiǎo
míng lián
míng fèng
míng dú
míng qín
míng jiào
míng dòng
míng wén
míng yā
míng zhēng
míng shù
míng biān
míng lǔ
míng duó
míng zhēng
míng shēng
míng kē
míng jué
míng xián
míng yín
míng suō
míng dàn
míng jī
míng chán
míng zào
míng sè
míng zhuàn
míng shì
míng pí
míng náo
míng náo
míng luó
míng jiàn
míng lǔ
míng luán
míng huáng
míng qìng
míng hé
míng huǒ
míng huáng
míng tiáo
míng zàn
míng xián
míng fàng
míng shā
míng lǜ
míng dí
míng lù
míng dí
míng tuān
míng hǒu
míng sī
míng biāo
míng jiá
míng áo
míng jīn
míng hào
míng yù
míng bāo
míng nòng
míng jiā
míng xiǎng
míng yuān
míng qì
míng xiào
míng jú
míng duò
míng xián
míng shí
míng jú
míng lài
míng hú
míng tiáo
míng jī
míng gāo
míng jiāng
míng yì
míng lín
míng láng
míng jiū
míng dāng
míng láng
míng qiú
míng tuó
míng kòng
míng gōng
míng hū
míng yǔ
míng qí
míng nuò
míng wǔ
míng cí
míng chún
míng qióng
míng shé
míng jì
míng qín
míng bì
míng zòu
míng lǜ
míng guǎn
míng niǎo
míng ráo
míng lǘ
míng yuān
míng jiā
míng jiàn
míng lì
míng què
míng tuó
míng yuè
míng āi
míng chén
míng yuè
míng xiāo
míng tóng
míng tān
míng zhà
míng nù
míng sī
míng wā
míng jú
míng zhà
míng jiōng
míng biāo
míng háo
míng qiān
míng zhōng
míng zhù
míng zōu
míng xián
míng xiāo
míng cáo
míng jú
míng bēi
míng shén
míng yàn
míng zhǐ
míng dào
míng fèi
míng kǔn
míng gǔ
míng yīng
míng hóu
míng pèi
míng yú
míng huáng
míng guān
míng kē
míng hū
míng huàn
míng shù
míng yù
míng tuò
míng líng
míng luán
míng jī
míng zhào
míng jiāng
míng guō
míng shèng
míng shé
míng bì
míng gǔ
míng yuàn
míng chī
míng gāo
míng gù
míng huán
míng biāo
míng shāo
míng fú
míng qiào
⒈ 吹奏竽管。
引《楚辞·大招》：“代、秦、郑、卫，鸣竽张只。”
《淮南子·诠言训》：“菰饭犓牛，弗能甘也；琴瑟鸣竽，弗能乐也。”
鸣míng(1)（动）（鸟兽或昆虫）叫：鸡～｜蝉～。(2)（动）发出声音；使发出声音：雷～｜耳～。(3)（动）表达；发表（情感、意见、主张）：～谢｜～冤。
竽读音：yú竽yú（名）古乐器；形状象现在的笙：滥～充数。