míng huǒ
míng gāo
míng chī
míng jiāng
míng dí
míng zhào
míng cáo
míng bì
míng luán
míng shēng
míng wǔ
míng quán
míng sī
míng guǎn
míng xiāo
míng hé
míng sè
míng què
míng jiàn
míng huán
míng yuàn
míng jiàn
míng sī
míng zàn
míng chún
míng yuè
míng tuó
míng tuān
míng lài
míng huáng
míng shì
míng shén
míng zhà
míng jú
míng zhǐ
míng jī
míng gù
míng shù
míng lù
míng kǔn
míng yì
míng shé
míng cí
míng huáng
míng jú
míng lǔ
míng gǔ
míng pí
míng fú
míng jī
míng niǎo
míng yín
míng jī
míng kē
míng qín
míng shā
míng jiū
míng lǘ
míng tiáo
míng guō
míng jiāng
míng zòu
míng jú
míng qióng
míng hū
míng áo
míng jué
míng jiǎo
míng duó
míng fèng
míng zhōng
míng tān
míng biāo
míng yā
míng zhù
míng yīng
míng bāo
míng gōng
míng qiào
míng xiào
míng suō
míng gǔ
míng náo
míng jiào
míng yù
míng bēi
míng yú
míng nù
míng gāo
míng lín
míng zōu
míng xiǎng
míng líng
míng kòng
míng lián
míng āi
míng qiān
míng wén
míng dāng
míng tuò
míng pèi
míng dòng
míng jiā
míng chán
míng luó
míng qì
míng guān
míng biāo
míng tiáo
míng jiā
míng jú
míng qí
míng dí
míng lì
míng yuè
míng shāo
míng lǔ
míng nuò
míng hào
míng hú
míng lǜ
míng shèng
míng tuó
míng xián
míng dú
míng duò
míng xián
míng yǔ
míng yù
míng jiōng
míng láng
míng háo
míng dào
míng qìng
míng nòng
míng yuān
míng hóu
míng hǒu
míng zhà
míng huáng
míng zào
míng zhēng
míng xiāo
míng kē
míng tóng
míng yàn
míng chén
míng qiú
míng biāo
míng jīn
míng xián
míng hū
míng bì
míng shù
míng ráo
míng shé
míng fàng
míng wā
míng zhēng
míng yuān
míng huàn
míng láng
míng biān
míng qín
míng dàn
míng jì
míng shí
míng lǜ
míng luán
míng fèi
míng xián
míng jiá
míng náo
míng zhuàn
mán biān
míng biān
lián biān
jiào biān
zhě biān
xiān biān
sī biān
tóu biān
zhuó biān
chì biān
pú biān
jié biān
yáng biān
jiā biān
yáo biān
líng biān
zhì biān
tíng biān
cháng biān
guāng biān
yú biān
fǎ biān
chuī biān
jìng biān
chī biān
mǎ biān
yáng biān
zhú biān
zhù biān
huǒ biān
kuáng biān
jìng biān
bǐng biān
zhí biān
lóng biān
xiǎng biān
diàn biān
zǔ biān
gāng biān
zhēng biān
dān biān
zuì biān
guà biān
gǔ biān
zèng biān
zhī biān
fǎn biān
niú biān
yín biān
lóng biān
jī biān
sǔn biān
zhā biān
tiáo biān
hòu biān
tiě biān
鸣鞭míngbiān
(1) 抖动鞭子出声
例鸣鞭走马英whip(2) 古代皇帝仪仗中的一种，鞭形，振动时发出响声，叫人肃静。(.好工具)也叫“静鞭”
英(of ancient times' honour guard) whip to keep silent⒈ 谓挥鞭。挥鞭策马，动则有声，故称。
引南朝宋鲍照《代陈思王白马篇》：“白马騂角弓，鸣鞭乘北风。”
《宋史·孟珙传》：“江陵所恃三海，不知沮洳有变为桑田者，敌一鸣鞭，即至城外。”
孙犁《秀露集·乡里旧闻》：“他从来也不像那些粗劣的驭手，随便鸣鞭、吆喝，以至虐待折磨牲畜。”
⒉ 指挥鞭打人。
引鲁迅《且介亭杂文末编·答徐懋庸并关于抗日统一战线问题》：“摆出奴隶总管的架子，以鸣鞭为唯一的业绩。”
⒊ 古代皇帝仪仗中的一种，鞭形，挥动发出响声，使人肃静，故又称静鞭。
引唐郑嵎《津阳门》诗：“鸣鞭后骑何躞蹀，宫妆襟袖皆仙姿。”
《宋史·仪卫志二》：“上皇日常朝殿，差御龙直四十三人，执仗排立，并设繖扇，鸣鞭。”
明高明《琵琶记·丹陛陈情》：“每日间亲随车驾，只听鸣鞭，去螭头上拜跪。”
挥鞭。
鸣míng(1)（动）（鸟兽或昆虫）叫：鸡～｜蝉～。(2)（动）发出声音；使发出声音：雷～｜耳～。(3)（动）表达；发表（情感、意见、主张）：～谢｜～冤。
鞭读音：biān鞭biān(1)（名）鞭子；赶牲口的用具：皮～。(2)（名）古代的一种兵器；用铁做成；有节：钢～｜竹节～。(3)（名）成串的爆竹：～炮。(4)（动）鞭打：～马。