míng qì
míng fàng
míng hé
míng shén
míng shì
míng nòng
míng yù
míng yīng
míng shā
míng zhēng
míng xiǎng
míng jiào
míng lǔ
míng tuān
míng áo
míng jué
míng tiáo
míng āi
míng zhào
míng chán
míng biāo
míng sī
míng luán
míng yuàn
míng huáng
míng xiāo
míng yú
míng qiān
míng lǜ
míng duó
míng qiào
míng niǎo
míng wā
míng jiā
míng tuó
míng lián
míng pí
míng lín
míng zhù
míng yǔ
míng fèi
míng zhà
míng guān
míng jiàn
míng zōu
míng hǒu
míng qiú
míng xiāo
míng biāo
míng zhà
míng ráo
míng tóng
míng tuó
míng luán
míng wén
míng lǜ
míng nù
míng hū
míng jú
míng lǘ
míng qín
míng jīn
míng lài
míng shù
míng chén
míng dàn
míng hóu
míng yù
míng duò
míng jiū
míng bì
míng tiáo
míng jú
míng bì
míng qín
míng lù
míng jiōng
míng zòu
míng gāo
míng jiá
míng dāng
míng luó
míng qióng
míng gǔ
míng biāo
míng zhēng
míng huàn
míng zhuàn
míng shé
míng yuè
míng yàn
míng fèng
míng cáo
míng què
míng gāo
míng lì
míng guō
míng jiǎo
míng yuè
míng shé
míng dí
míng zàn
míng chún
míng náo
míng kē
míng dí
míng huáng
míng dú
míng jiā
míng kòng
míng sī
míng fú
míng lǔ
míng láng
míng jiāng
míng bāo
míng yuān
míng xián
míng gù
míng líng
míng huán
míng xián
míng náo
míng qìng
míng yì
míng jī
míng zhǐ
míng jì
míng nuò
míng bēi
míng hào
míng xián
míng suō
míng dòng
míng zào
míng xiào
míng wǔ
míng yā
míng jiàn
míng jiāng
míng láng
míng jú
míng qí
míng kē
míng shí
míng tuò
míng jī
míng háo
míng guǎn
míng shēng
míng yín
míng shāo
míng zhōng
míng hú
míng biān
míng shèng
míng gǔ
míng hū
míng quán
míng chī
míng sè
míng huáng
míng xián
míng tān
míng kǔn
míng jī
míng jú
míng huǒ
míng shù
míng gōng
míng cí
míng dào
míng pèi
míng yuān
⒈ 嗥嗥号叫。
引清褚人穫《坚瓠秘集·李近楼琵琶》：“弹新声古曲，无不絶妙……忽作鱼山梵唄，冷然孤僧云水；復作苏臺围猎，凄然百兽鸣嗥。”
鸣míng(1)（动）（鸟兽或昆虫）叫：鸡～｜蝉～。(2)（动）发出声音；使发出声音：雷～｜耳～。(3)（动）表达；发表（情感、意见、主张）：～谢｜～冤。
嗥读音：háo嗥háo（动）野兽吼叫。