míng yuè
míng chún
míng jī
míng dú
míng gǔ
míng qiān
míng jì
míng tuān
míng líng
míng qín
míng jiàn
míng xián
míng lǔ
míng hé
míng huáng
míng yì
míng zhà
míng xiāo
míng jiōng
míng luán
míng yuè
míng sī
míng niǎo
míng gāo
míng xián
míng hū
míng shù
míng hào
míng huán
míng duò
míng huáng
míng láng
míng dòng
míng guǎn
míng ráo
míng lǔ
míng shén
míng hū
míng lǘ
míng fàng
míng luán
míng luó
míng jī
míng gōng
míng lài
míng zhù
míng jú
míng tiáo
míng zhēng
míng suō
míng dí
míng náo
míng jiā
míng tuó
míng tiáo
míng wén
míng náo
míng pèi
míng gǔ
míng zhēng
míng xián
míng yù
míng zhuàn
míng zhǐ
míng jú
míng cáo
míng qì
míng dí
míng láng
míng xiào
míng dào
míng huǒ
míng què
míng zhào
míng áo
míng lù
míng bāo
míng lián
míng biāo
míng jiāng
míng xiǎng
míng fèi
míng shāo
míng jiàn
míng shí
míng háo
míng qín
míng yīng
míng zào
míng xiāo
míng huáng
míng jiā
míng yù
míng zàn
míng shèng
míng chén
míng nù
míng yuān
míng tuó
míng lín
míng yuān
míng kòng
míng qióng
míng sī
míng yín
míng quán
míng dàn
míng yǔ
míng xián
míng duó
míng nòng
míng pí
míng qí
míng yàn
míng bì
míng shēng
míng chī
míng tóng
míng wǔ
míng shā
míng biāo
míng fú
míng shé
míng biān
míng yuàn
míng jiào
míng jī
míng tuò
míng qiú
míng hóu
míng guān
míng bēi
míng qiào
míng hú
míng shì
míng yā
míng jiū
míng jiǎo
míng biāo
míng huàn
míng zhà
míng āi
míng tān
míng lì
míng zōu
míng bì
míng jué
míng yú
míng gāo
míng wā
míng dāng
míng jīn
míng sè
míng lǜ
míng zòu
míng jiāng
míng kē
míng kē
míng guō
míng shé
míng shù
míng hǒu
míng chán
míng cí
míng nuò
míng jiá
míng jú
míng kǔn
míng qìng
míng zhōng
míng lǜ
míng gù
míng fèng
míng jú
⒈ 谓挥动鞭梢使发声。
引唐李白《行行且游猎篇》：“金鞭拂雪挥鸣鞘，半酣呼鹰出远郊。”
王琦注引《广韵》：“鞘，鞭鞘也。”
宋王禹偁《寿宁节祝圣寿》诗之二：“数声飞电响鸣鞘，香褭金炉映赭袍。”
明汤式《端正好·元日朝贺》套曲：“九龙车霞光闪闪明芝盖，五凤楼日色瞳瞳映赭袍，隐隐鸣鞘。”
挥鞭作声。
鸣míng(1)（动）（鸟兽或昆虫）叫：鸡～｜蝉～。(2)（动）发出声音；使发出声音：雷～｜耳～。(3)（动）表达；发表（情感、意见、主张）：～谢｜～冤。
鞘读音：qiào,shāo[ qiào ]1. 装刀、剑的套子：刀鞘。剑鞘。